[Άρθρο του Γιάννη Λασκαράκη]

Είμαστε από αυτούς που πάντα πίστευαν και το έγραψαν σε ανύποπτο χρόνο, ότι η Σαμοθράκη θα πρέπει αποκτήσει, σε συνεργασία με το Δήμο Αλεξανδρούπολης, ένα ευέλικτο πλοίο το οποίο θα συμβάλλει στην βελτίωση της συγκοινωνίας του νησιού.

Αυτό βέβαια με την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί σοβαρή μελέτη των ναυτιλιακών συνθηκών και της βιωσιμότητας του πλοίου, η οποία είναι συνάρτηση και με την οικονομική δραστηριότητα του νησιού, και το ρυθμό ανάπτυξης, που φέρνει ζήτηση για μεταφορικό έργο και μάλιστα καθ’ όλη της διάρκεια του χρόνου. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η συγκοινωνία αρκεί για να φέρει από μόνη της την ανάπτυξη. Επί πλέον σήμερα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας ενός δεύτερου πλοίου, δεδομένης της ύπαρξης του ΣΑΟΣ II, με την επιδότηση της άγονης γραμμής κατά 5.000 ευρώ ημερησίως.

Αντί για τη μελέτη όμως, ξεκίνησαν από το τέλος και μας πρότειναν να αγοράσουμε ένα συγκεκριμένο πλοίο, αγνώστων στοιχείων και μάλιστα χωρίς μειοδοτικό διαγωνισμό.
Μέχρι πρόσφατα ο κ. Λαμπάκης ήταν έξω φρενών και σωστά, για τις 1000 αναθέσεις της προηγούμενης δημοτικής αρχής, με τη μέθοδο της κατάτμησης των έργων σε 45.000 ευρώ, ώστε να αποφεύγουν τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς. Προχθές επέμενε στην απευθείας αγορά ενός πλοίου αξίας 1.300.000 ευρώ, το οποίο βρέθηκε κατά τύχη, όπως διαβεβαίωσε ο δήμαρχος Σαμοθράκης.

Υπάρχουν βέβαια τρεις εκδοχές:

1. Η πρώτη είναι να το αγοράσουν οι δύο δήμοι από κοινού μέσα από ένα δανεισμό, οπότε είναι υποχρεωτική η διενέργεια διαγωνισμού, εκτός και αν το …κόψουν σε 30 φέτες των 45.000 ευρώ η κάθε μια.
2. Η δεύτερη εκδοχή είναι να συστήσουν ανώνυμη δημοτική ναυτιλιακή εταιρεία με μετόχους τους δύο Δήμους, (εφ’ όσον επιτρέπεται από το Νόμο), με δάνειο της εταιρείας και εγγύηση των Δήμων, οπότε και πάλι ο μειοδοτικός διαγωνισμός (ή οι φέτες), θα είναι απαραίτητος.
3. Η τρίτη εκδοχή είναι η ναυτιλιακή εταιρεία να έχει στην πλειοψηφία της μετόχους ιδιώτες, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να αγοράσουν ό,τι θέλουν. Οι ιδιώτες μέτοχοι όμως θα ρισκάρουν τα δικά τους χρήματα και όχι του Δήμου, για τα οποία ο κ. Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης δήλωσε ατυχώς ότι το 1,5 εκατομμύριο ευρώ είναι μικρό ποσόν και ας το χάσουμε (!!!). Γι’ αυτό είναι βέβαιο ότι θα ζητούσαν και άλλες προσφορές από όσους διαθέτουν παρόμοια πλοία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ώστε να βρουν τη βέλτιστη λύση, με βάση τις προδιαγραφές που θα προκύψουν από τη μελέτη βιωσιμότητας του πλοίου.

Είναι αστειότητες επίσης αυτά που λέγονται, ότι το πλοίο δεν χρειάζεται να έχει (λειτουργικά) κέρδη. Δυστυχώς τα χρειάζεται και για να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια και για να γίνει η απόσβεση του σκάφους, ώστε να είναι δυνατή στο μέλλον η αντικατάστασή του και για να μην απαξιωθεί η περιουσία των μετόχων.

Το βέβαιο είναι ότι μέχρι στιγμής η αντιμετώπιση της δρομολόγησης του πλοίου από τους δύο Δήμους είναι απελπιστικά επιπόλαιη, με κίνδυνο να ναυαγήσει στα ρηχά το όλο εγχείρημα, προς τιμή αυτών, που προσπάθησαν μεν, αλλά τα έκαναν θάλασσα, με τα χρήματα των δημοτών, βεβαίως, βεβαίως…

Το πλοίο Ίλιον στο λιμάνι Ηγουμενίτσας την 10/11/2010 ώρα 17:05

Το πλοίο Ίλιον στο λιμάνι του Πειραιά την 16/05/2009 ώρα 08:44

(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Η Γνώμη” το Σάββατο 16/4/2011
https://www.gnomionline.gr/gnomimas/45121-gn45121)

Αγορά Πλοίου Άρθρα Στελεχών Γιάννης Λασκαράκης

[Άρθρο του Γιάννη Λασκαράκη]

Είμαστε από αυτούς που πάντα πίστευαν και το έγραψαν σε ανύποπτο χρόνο, ότι η Σαμοθράκη θα πρέπει αποκτήσει, σε συνεργασία με το Δήμο Αλεξανδρούπολης, ένα ευέλικτο πλοίο το οποίο θα συμβάλλει στην βελτίωση της συγκοινωνίας του νησιού.

Αυτό βέβαια με την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί σοβαρή μελέτη των ναυτιλιακών συνθηκών και της βιωσιμότητας του πλοίου, η οποία είναι συνάρτηση και με την οικονομική δραστηριότητα του νησιού, και το ρυθμό ανάπτυξης, που φέρνει ζήτηση για μεταφορικό έργο και μάλιστα καθ’ όλη της διάρκεια του χρόνου. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η συγκοινωνία αρκεί για να φέρει από μόνη της την ανάπτυξη. Επί πλέον σήμερα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας ενός δεύτερου πλοίου, δεδομένης της ύπαρξης του ΣΑΟΣ II, με την επιδότηση της άγονης γραμμής κατά 5.000 ευρώ ημερησίως.

Αντί για τη μελέτη όμως, ξεκίνησαν από το τέλος και μας πρότειναν να αγοράσουμε ένα συγκεκριμένο πλοίο, αγνώστων στοιχείων και μάλιστα χωρίς μειοδοτικό διαγωνισμό.
Μέχρι πρόσφατα ο κ. Λαμπάκης ήταν έξω φρενών και σωστά, για τις 1000 αναθέσεις της προηγούμενης δημοτικής αρχής, με τη μέθοδο της κατάτμησης των έργων σε 45.000 ευρώ, ώστε να αποφεύγουν τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς. Προχθές επέμενε στην απευθείας αγορά ενός πλοίου αξίας 1.300.000 ευρώ, το οποίο βρέθηκε κατά τύχη, όπως διαβεβαίωσε ο δήμαρχος Σαμοθράκης.

Υπάρχουν βέβαια τρεις εκδοχές:

1. Η πρώτη είναι να το αγοράσουν οι δύο δήμοι από κοινού μέσα από ένα δανεισμό, οπότε είναι υποχρεωτική η διενέργεια διαγωνισμού, εκτός και αν το …κόψουν σε 30 φέτες των 45.000 ευρώ η κάθε μια.
2. Η δεύτερη εκδοχή είναι να συστήσουν ανώνυμη δημοτική ναυτιλιακή εταιρεία με μετόχους τους δύο Δήμους, (εφ’ όσον επιτρέπεται από το Νόμο), με δάνειο της εταιρείας και εγγύηση των Δήμων, οπότε και πάλι ο μειοδοτικός διαγωνισμός (ή οι φέτες), θα είναι απαραίτητος.
3. Η τρίτη εκδοχή είναι η ναυτιλιακή εταιρεία να έχει στην πλειοψηφία της μετόχους ιδιώτες, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να αγοράσουν ό,τι θέλουν. Οι ιδιώτες μέτοχοι όμως θα ρισκάρουν τα δικά τους χρήματα και όχι του Δήμου, για τα οποία ο κ. Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης δήλωσε ατυχώς ότι το 1,5 εκατομμύριο ευρώ είναι μικρό ποσόν και ας το χάσουμε (!!!). Γι’ αυτό είναι βέβαιο ότι θα ζητούσαν και άλλες προσφορές από όσους διαθέτουν παρόμοια πλοία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ώστε να βρουν τη βέλτιστη λύση, με βάση τις προδιαγραφές που θα προκύψουν από τη μελέτη βιωσιμότητας του πλοίου.

Είναι αστειότητες επίσης αυτά που λέγονται, ότι το πλοίο δεν χρειάζεται να έχει (λειτουργικά) κέρδη. Δυστυχώς τα χρειάζεται και για να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια και για να γίνει η απόσβεση του σκάφους, ώστε να είναι δυνατή στο μέλλον η αντικατάστασή του και για να μην απαξιωθεί η περιουσία των μετόχων.

Το βέβαιο είναι ότι μέχρι στιγμής η αντιμετώπιση της δρομολόγησης του πλοίου από τους δύο Δήμους είναι απελπιστικά επιπόλαιη, με κίνδυνο να ναυαγήσει στα ρηχά το όλο εγχείρημα, προς τιμή αυτών, που προσπάθησαν μεν, αλλά τα έκαναν θάλασσα, με τα χρήματα των δημοτών, βεβαίως, βεβαίως…

Το πλοίο Ίλιον στο λιμάνι Ηγουμενίτσας την 10/11/2010 ώρα 17:05

Το πλοίο Ίλιον στο λιμάνι του Πειραιά την 16/05/2009 ώρα 08:44

(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Η Γνώμη” το Σάββατο 16/4/2011
https://www.gnomionline.gr/gnomimas/45121-gn45121)

Αγορά Πλοίου Άρθρα Στελεχών Γιάννης Λασκαράκης