21 Απριλίου 1967 και σήμερα… [Άρθρο του Γιάννη Λασκαράκη για την επέτειο της 21ης Απριλίου 1967]
Δημοσιεύτηκε από πάμε μπροστά, Κατηγορία Αρθρογραφία, Γιάννης Λασκαράκης, Γιάννης Λασκαράκης (Ανεξάρτητος), Δημοσιεύματα, Δημοσιογράφων, Δημοτικών Συμβούλων, Εφημερίδες, Η Γνώμη, Λασκαράκη Γιάννη, Παρατάξεις
[Άρθρο του Γιάννη Λασκαράκη,
ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου του δήμου Αλεξανδρούπολης]
Συμπληρώνονται σήμερα 45 χρόνια από την εγκαθίδρυση της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα. Μόνο όσοι είναι πάνω από 55- 60 ετών μπορούν να έχουν μια συνειδητή ανάμνηση από τα 7,5 μαύρα χρόνια εκείνης της σκοτεινής περιόδου, που στέρησε τις δημοκρατικές ελευθερίες εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά έστειλε στα ξερονήσια, στα βασανιστήρια και στην εξορία χιλιάδες άλλους. Άγνωστος παραμένει ο αριθμός των πολιτών που πλήρωσαν με τη ζωή τους το πραξικόπημα και την αντίσταση στο καθεστώς της χούντας.
Η χειρότερη όμως συνέπεια της δικτατορίας, που δεν αποκαταστάθηκε έως σήμερα, ήταν η τραγωδία της Κύπρο, για την οποία ήταν αποκλειστικά υπεύθυνοι οι εμπνευστές της ανατροπής του Μακαρίου, με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και ας βαυκαλιζόμαστε, ως συνήθως να ρίχνουμε τα βάρη στους ξένους.
Το πραξικόπημα του 1974 έδωσε το «νόμιμο πρόσχημα» στους Τούρκους, που απέρρεε από τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, να επέμβουν στην Κύπρο για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των τουρκοκυπρίων, από τους πραξικοπηματίες και τους «εισβολείς» από τη χουντοκρατούμενη Ελλάδα. Άλλο που δεν ήθελαν…
Και να σκεφτεί κανείς ότι οι επίορκοι Αξιωματικοί είχαν ως επιχείρημα της επιβολής της δικτατορίας , τον «πατριωτισμό» τους και την απειλούμενη ακεραιότητα της χώρας από τους Τούρκους, τους πολιτικούς και τους κομμουνιστές.
Σήμερα που η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με την μεγάλη οικονομική κρίση και το χρέος των 360 δις, πρέπει να αναλογιστούμε και το πόσο μας κόστισε το πραξικόπημα και οι συνεχείς αποτρεπτικοί και αμυντικοί μας εξοπλισμοί, που ξεπερνούν τα 250 δις ευρώ.
Το δυστύχημα είναι ότι στις μέρες μας, υπάρχουν πολίτες και κόμματα που ασπάζονται τη φιλοσοφία και την πρακτική των φασιστικών και ναζιστικών οργανώσεων, φαινόμενο που ενισχύει και η απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής.
Οι κραυγές και τα συνθήματα εναντίον του Κοινοβουλευτισμού, το μόνο που καταφέρνουν είναι να «στρώνουν το χαλί» σε ανώμαλες καταστάσεις και να εκκολάπτουν το «αυγό του φιδιού».
Ας το θυμούνται αυτό οι ψηφοφόροι των εκλογών της 6ης Μαΐου. Ιδιαίτερα οι νεότεροι που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει στέρηση ακόμη και του απλού δικαιώματος να ακούς τη μουσική που σου αρέσει ή να συναντάς ελεύθερα της φίλους σου. Και αντί να προτείνουν μερικοί ανόητοι στα σοβαρά να… αφαιρεθεί το δικαίωμα ψήφου από τους ηλικιωμένους (αυτό είναι φασισμός), ας τους αφουγκρασθούν με προσοχή. Σίγουρα έχουν πολλά να μάθουν από αυτούς…