Σε συνέχεια της ανάρτησής μου την 17/12/2013 με τίτλο “Μονόπλευρο το ενδιαφέρον της Δέλτα Τηλεόρασης για τις αναρτήσεις εκμισθώσεων στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ;“, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Δέλτα Τηλεόρασης κ. Αντώνης Καμελίδης επικοινώνησε μαζί μου μέσω δύο κοινών μας φίλων και βρεθήκαμε, τελικά, παρουσία του Δημήτρη Τασμαλή στο Alter Ego Cafe την Παρασκευή 20/12/2013 ώρα 13:30 για να απαντήσει στα ερωτήματα που του έθεσα δημόσια.

Την 20η και 27η Δεκέμβρη μου απέστειλλε σε ηλεκτρονική μορφή έγγραφα που στηρίζουν τα λεγόμενά του και κείμενό του με αναλυτικό ιστορικό της υπόθεσης εκμίσθωσης του Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής από τον ίδιο. Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν να βρεθεί, μέχρι στιγμής, ούτε η ανάρτηση της δημοπρασίας του χώρου στο Διαύγεια ούτε η εφημερίδα στην οποία δημοσιεύτηκε η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος (οι εφημερίδες Πανθρακική και Ελεύθερη Θράκη δεν έχουν απαντήσει σε αίτημά μου μέχρι σήμερα, η εφημερίδα Γνώμη δεν έχει δημοσιεύσει κάτι σχετικό μεταξύ Μάη και Ιούλη του 2011 – ελπίζω η απάντηση της ΤΙΕΔΑ να φωτίσει και αυτή την πτυχή του θέματος).

Τον ευχαριστώ πολύ για το γεγονός ότι θέλησε να απαντήσει στα εύλογα, πιστεύω, ερωτήματά μου, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει ότι στέκομαι αντίθετος στη γραμμή του τηλεοπτικού του σταθμού για τη στήριξη της “επένδυσης” των χρυσωρυχείων και έχω πολλές φορές στο παρελθόν κριτικάρει ρεπορτάζ και εκπομπές του σχετικές με το θέμα.

Το κείμενο έχει ήδη τεθεί υπόψη της ΤΙΕΔΑ και του προέδρου της, κ. Μαυρίδη, από την περασμένη Τετάρτη 8/1/2014 και περιμένω την απάντησή τους στις θέσεις του κ. Καμελίδη για να την αναρτήσω και αυτή.

Διαβάστε το κείμενο του κ. Αντώνη Καμελίδη, εδώ:

Ιστορικό του Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής
Αλεξανδρούπολης “Εκεί” [άρθρο του κ. Αντώνη Καμελίδη]

Το Ιούλιο του 2011 ο Δήμος Αλεξανδρούπολης μέσω της τότε ΔΗΤΕΑ προκήρυξε πλειοδοτικό διαγωνισμό για την μίσθωση χώρου στο  Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής για την λειτουργία αναψυκτηρίου. Στον διαγωνισμό συμμετείχαμε 3 επαγγελματίες και πλειοδότησα.

Τον Αύγουστο του 2011 υπογράψαμε το ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, προχώρησα σε αγορά του αναγκαίου  εξοπλισμού προκειμένου να λειτουργήσω το γρηγορότερο δυνατόν μιας και αυτή η επιχείρηση λόγω εποχής δουλεύει 6 μήνες τον χρόνο, παρ’ όλο που τα ενοίκια καταβάλλονται και για τους 12 μήνες του χρόνου.

Λίγες ημέρες μετά έρχεται η πρώτη δυσάρεστη πληροφορία-έκπληξη. Το μικρό κτίριο των 30 περίπου τ.μ που μου μίσθωσαν και το οποίο θα φιλοξενούσε το παρασκευαστήριο, την αποθήκη των υλικών και τις τουαλέτες του αναψυκτηρίου ήταν αδύνατον να μου παραδοθεί από την Δημοτική επιχείρηση. Ο λόγος ήταν ότι ο μισός χώρος αποτελούσε το γραφείο του δημοτικού υπαλλήλου που ήταν υπεύθυνος κυκλοφοριακής αγωγής και στον υπόλοιπο μισό χώρο αποθήκευαν τα ηλεκτρικά αυτοκινητάκια και τα ποδήλατα του πάρκου κυκλοφοριακής αγωγής.

Μου υπέδειξαν ένα μικρό παλαιό οίκημα 20 τ.μ. εκτός του χώρου του πάρκου για να εγκαταστήσω εκεί τον εξοπλισμό του παρασκευαστηρίου (κουζίνα, πλυντήριο πιάτων, μηχανές καφέ, ψυγεία κ.λπ.)

Πράγματι προχώρησα στην ανακαίνιση αυτού του χώρου και στην εγκατάσταση της κουζίνας, των εξοπλισμών κ.λπ.

2-3 μέρες πριν ολοκληρώσω τις εργασίες έρχεται η 2η δυσάρεστη πληροφορία – έκπληξη. Με ενημερώνουν ότι ο συγκεκριμένος χώρος ήταν χαρακτηρισμένος από την 10ετία του 60 ως μετεωρολογικός σταθμός και δεν ήταν δυνατόν να συνδεθεί με το πάρκο για την εξυπηρέτηση των πελατών του αναψυκτηρίου.

Ως νέα λύση μου υπέδειξαν να προβώ σε αγορά κινητών οικίσκων, και να παραχωρήσω την χρήση τους στον Δήμο και την ΔΗΤΕΑ για να στεγάσουν το γραφείο του Δημοτικού υπαλλήλου και να αποθηκεύσουν τον εξοπλισμό τους. Πράγματι μετέφερα στον χώρο ένα καινούργιο μεταλλικό οικίσκο για την αποθήκευση του εξοπλισμού τους, καθώς και δύο ακόμη ξύλινους οικίσκους για το γραφείο του υπαλλήλου και για τα υλικά καθαριότητας τους.  Ξεκίνησαν αυτοί την μετεγκατάσταση τους και εγώ τις νέες εργασίες εγκατάστασης του εξοπλισμού του αναψυκτηρίου.

Σύντομα και ενώ το καλοκαίρι πλέον τελείωνε, δέχομαι την τρίτη δυσάρεστη πληροφορία – έκπληξη. Με πλησίασε ένας Δημότης (συγκεκριμένα ο κος Κοινάκης) που κατοικεί δίπλα στο Πάρκο, ο οποίος μάλιστα ήταν και παιδικός φίλος του πατέρα μου και με γνώριζε καλά και με πληροφόρησε ότι το μισό οίκημα ήταν κτισμένο επάνω σε δρόμο και μαζί με την ανατολική περίφραξη του πάρκου ήταν αυθαίρετο. Μου είπε επίσης ότι οι Δημότες που κατοικούσαν εκεί έκαναν προσφυγές εναντίον του Δήμου για να δοθεί στους πολίτες προς χρήση ο δρόμος και για τα αυτοκίνητα τους.

Αρχικά ομολογώ ότι δεν τον πίστεψα, λέγοντας ότι είναι αδύνατον ένας Δήμος να μισθώσει αυθαίρετο ακίνητο του σε ιδιώτη επαγγελματία. Όταν ρώτησα την διοίκηση της ΔΗΤΕΑ και τις υπηρεσίες του Δήμου έκπληκτος διαπίστωσα ότι πράγματι το οίκημα ήταν αυθαίρετα κτισμένο από την εποχή της χούντας.

Ο Δήμος με διαβεβαίωσε ότι θα ξεκινούσε τις διαδικασίες τακτοποίησης του αυθαιρέτου μαζί με όλα τα υπόλοιπα σε εκείνη την περιοχή. Μέχρι όμως την ολοκλήρωση των διαδικασιών δεν ήταν δυνατόν να μου δοθεί από πλευράς τους η δυνατότητα να ολοκληρώσω τις κατασκευές και να πάρω άδεια λειτουργίας για το αναψυκτήριο.

Πρότεινα να εκδώσουν νόμιμη οικοδομική άδεια στο μέσον του Πάρκου για να χρηματοδοτήσω εγώ έναντι ενοικίων την κατασκευή νέας αίθουσας αναψυκτηρίου έκτασης άνω των 60 τ.μ ώστε να μπορεί να λειτουργεί η επιχείρηση και κατά τους χειμερινούς μήνες. Υποσχέθηκαν ότι θα το κάνουν. Μάλιστα μου πρότειναν μέχρι την ολοκλήρωση των πολύμηνων διαδικασιών να μου εκδώσουν άδεια εγκατάστασης κινητής καντίνας για να εξυπηρετεί προσωρινά γονείς και παιδιά που θα επισκέπτονταν το Πάρκο καθώς και τα σχολεία που θα ερχόταν εκδρομή τον χειμώνα για να κάνουν κυκλοφοριακή αγωγή.

Παρ’ όλο που δεν είχα οικονομική δυνατότητα να επενδύσω κάποιες ακόμη χιλιάδες ευρώ για την αγορά μιας άχρηστης τελικά για μένα καντίνας, πήγα στον Δήμο να ρωτήσω για τις διαδικασίες έκδοσης της άδειας. Εκεί ενημερώθηκα ότι ο Δήμος εξετάζει και εκδίδει άδειες καντίνας μια φορά τον χρόνο (νομίζω κάθε Φεβρουάριο). Με όλες αυτές τις ειρωνικές συμπτώσεις πέρασε ο Χειμώνας χωρίς να καταφέρω να κάνω ούτε ένα δημιουργικό βήμα πέραν των τεράστιων εξόδων χωρίς κανένα έσοδο.

Επειδή για όλα τα παραπάνω δεν είχα καμία ευθύνη ζήτησα από τον Δήμαρχο να κάνουμε ορθή επανάληψη του συμφωνητικού μίσθωσης όπου θα αναγράφονται όλα τα παραπάνω και κυρίως ότι για όλο το διάστημα που δεν μου παραχωρούν χώρο να λειτουργήσω δεν θα έχω την υποχρέωση καταβολής μισθωμάτων. Πράγματι υπογράψαμε ορθή επανάληψη του συμφωνητικού όπου αποτυπώθηκαν όλα τα παραπάνω. Μάλιστα επειδή την ευθύνη των λαθών και των παραλείψεων την έφερε  κατά 100% ο Δήμος και η ΔΗΤΕΑ με απήλλαξαν από την υποχρέωση παράδοσης εγγυητικής επιστολής καλής εκτέλεσης της μίσθωσης.

Οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν 10 μήνες αργότερα και τον Μάιο του 2012 ξεκίνησε το αναψυκτήριο την λειτουργία του. Το πρώτο καλοκαίρι πέρασε ήρεμα με τους γονείς και τα παιδιά να απολαμβάνουν τον χώρο που ζωντάνεψε μετά από 15 χρόνια εγκατάλειψης. Προχωρήσαμε δειλά σε διοργάνωση μικρών εκδηλώσεων για γονείς και μαθητές (γιορτή της σχολικής τσάντας, γιορτή σπιτικού παγωτού, παιδικές εκδηλώσεις, χριστουγεννιάτικες γιορτές κ.α.) Μάλιστα μεταφέραμε ακόμη 4 ξύλινους οικίσκους όμορφα κατασκευασμένους για να ενσωματώνονται αρμονικά με το περιβάλλον του πάρκου προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα μικρό «χωριό» για διάφορες εκδηλώσεις μέσα στην χρονιά. Η νέα διοίκηση της ΤΙΕΔΑ ζήτησε και με χαρά τους παραχωρήσαμε επίσημα με συμφωνητικό την χρήση των οικίσκων και για δικές τους εκδηλώσεις (λίγο αργότερα έφεραν ακόμη 14 δικούς τους οικίσκους).

Δυστυχώς τα προβλήματα δεν έμελλε να τελειώσουν ποτέ.

Στις αρχές του καλοκαιριού η Πολεοδομία του Δήμου επισκέφτηκε τον χώρο και  έγραψε την επιχείρηση μου για την ανέγερση και διατήρηση αυθαιρέτου ακινήτου καθώς και για την εγκατάσταση αυθαίρετων οικίσκων!!!!!! Θυμίζω ότι το ακίνητο κατασκευάστηκε επί χούντας, ανήκε στον ΕΟΤ και παραχωρήθηκε στον Δήμο ο οποίος το νοίκιασε στην επιχείρηση μου μετά από διαγωνισμό. Συλλέγοντας πληροφορίες από τεχνικές υπηρεσίες άλλων Δήμων και από το Υπουργείο Εσωτερικών πληροφορήθηκα ότι εφόσον και αν ο Δήμος τηρούσε επιμελώς όλες τις Νόμιμες διαδικασίες, είχε τακτοποιήσει τα θέμα με τον Νόμο 4014 και με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Άρχισε να διαφαίνεται ότι είτε υπήρχε ανικανότητα αιρετών η υπαλλήλων είτε υπήρχε κακόβουλη λογική και στοχοποίηση. Γνωρίζοντας λόγω επαγγελματικής ιδιότητας επί δεκαετίες τους υπαλλήλους που στελεχώνουν τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Αλεξανδρούπολης ήμουν και είμαι σίγουρος ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να υποπέσουν σε σωρεία τόσων πολλών λαθών και εγκληματικών αμελειών. Ήταν προφανές ότι κάτι άλλο υπήρχε στο παρασκήνιο, το οποίο αποκαλύφτηκε λίγο αργότερα.

Συγκεκριμένα στο Ιδιωτ. Συμφωνητικό μίσθωσης είχα αποδεχτεί απροβλημάτιστα όρο που έλεγε ότι «στο 2ο 15θήμερο κάθε Αυγούστου είμαι υποχρεωμένος να παραχωρήσω τους χώρους μου για την διεξαγωγή της εκδήλωσης «ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ» από πλευράς του Δήμου». Μάλιστα  είχα γνωστοποιήσει στον τότε Πρόεδρο της ΤΙΕΔΑ κύριο Νώντα Τερζή ότι με χαρά θα βοηθούσαμε ποικιλοτρόπως με τους συνεργάτες μου στην σωστή διοργάνωση για να πετύχει η εκδήλωση γιατί φυσικά θα είχαμε και εμείς έμμεσα και άμεσα οφέλη εφόσον στην λήξη του καλοκαιριού θα υπήρχε τόνωση της κίνησης και ουσιαστική αναβάθμιση του Πάρκου.

Ανυποψίαστος δεν περίμενα την νέα δυσάρεστη έκπληξη που μου επιφύλασσε αυτή η Δημοτική αρχή.

Στις αρχές Ιουλίου και ενώ είχαμε προγραμματίσει τις δικές μας εκδηλώσεις (παιδικά πάρτι, γενέθλια, γιορτή παγωτού κ.λ.π.) έλαβα ένα χαρτί από την ΤΙΕΔΑ το οποίο με πληροφορούσε ότι στο τέλος του Ιουλίου ήμουν υποχρεωμένος βάσει συμφωνητικού να τους παραδώσω τα κλειδιά της επιχείρησης για να γίνει η γιορτή κρασιού.

Παρ’ όλο που η προτροπή δικηγόρων ήταν να προχωρήσω σε ασφαλιστικά μέτρα για την ακύρωση της γιορτής διότι ήταν ρητός ο όρος του συμβολαίου και θα δικαιωνόμουν, επέλεξα να μη δημιουργήσω τέτοιο πρόβλημα. Τους ενημέρωσα εγκαίρως και εξωδίκως ότι κάνουν λάθος και παρανομούν και ότι επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματος μου.

Η εκδήλωση έγινε με επιτυχία. Η χαρά και η διασκέδαση του κόσμου σε συνδυασμό με τις πωλήσεις των εμφιαλωμένων νερών και κάποιων καφέδων που έκανε το αναψυκτήριο  μείωσαν και την ψυχική και την υλική ζημιά που υποστήκαμε από τις ακυρώσεις δικών μας μικρών εκδηλώσεων.

Πέρασαν περισσότερες των δύο εβδομάδων και ο χώρος δεν καθαρίστηκε. Πεταμένα μπάζα, σπασμένα ξύλα με επικίνδυνα καρφιά, παρατημένες μοκέτες και μπουκάλια από κρασί με αποκορύφωμα όλων το τεράστιο άρμα του καρνάβαλου των Φερών μπροστά ακριβώς στην είσοδο του Πάρκου να τρομοκρατεί τα μικρά παιδιά,  ήταν η εικόνα του πάρκου που κατέγραφαν τα ρεπορτάζ των blogs και των τοπικών καναλιών. Ακόμη και ενάμιση μήνα αργότερα στα μέσα Σεπτεμβρίου η κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί ολοκληρωμένα.

Αν αυτό δεν είναι στοχοποίηση, εκφοβισμός, εκδικητική συμπεριφορά και απόπειρα επιχειρηματικής εξόντωσης τότε τι είναι;;;

Και η κατάρα δεν τελείωσε εκεί. Με εξώδικο της η διοίκηση της ΤΙΕΔΑ μας απείλησε για τα δύο μισθώματα συν το τρέχον του Οκτωβρίου που δεν της κατεβλήθησαν και (απίστευτο;;;) μας κάλεσε να τους προσκομίσουμε την εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης της μίσθωσης!!!!!!!!! Μάλιστα ψευδώς  ανέφεραν ότι μας ενόχλησαν επανειλημμένα στο παρελθόν και δεν ανταποκριθήκαμε.

Άραγε υπάρχει πιο επικίνδυνη συνταγή για μια τοπική κοινωνία από τον συνδυασμό της πολιτικής ανικανότητας, της πολιτικής αλητείας, της πολιτικής ανεντιμότητας και ανειλικρίνειας;

Το επιστέγασμα σε αυτό το Θρίλερ είναι ότι ήρθε στα χέρια μας έγγραφο  από το Υπουργείο Περιβάλλοντος το οποίο δικαιώνει τους κατοίκους που προσέφυγαν εναντίον του Δήμου για τις αυθαίρετες κατασκευές και τον κλειστό δρόμο για οχήματα που διατηρεί ο Δήμος εκεί εδώ και χρόνια.

Που σταματάει η λογική και που αρχίζει ο παραλογισμός σε όλα αυτά;

Αναρωτιέμαι, άραγε έχουν εισπράξει και άλλοι επαγγελματίες τέτοια εγκληματική συμπεριφορά; Μήπως τρομοκρατημένοι απλά σιωπούν;;;

Η τελική αποθέωση ήταν όταν στις 12 Νοεμβρίου 2013 έλαβα από τον Πρόεδρο της ΤΙΕΔΑ γνωστό επιτυχημένο επιχειρηματία της πόλης μας αγωγή διοικητικής αποβολής για δυστροπία καταβολής του ενοικίου Οκτωβρίου & Νοεμβρίου 2013!!!!

Ακόμη και οι Τράπεζες σήμερα ενοχλούν τους δανειολήπτες όταν συμπληρώσουν 3 απλήρωτες δόσεις.

Παρ όλο που είναι φανερό  ότι η δικαιοσύνη  δεν θα δικαίωνε την ΤΙΕΔΑ σε αυτήν την περίπτωση που προγραμματίστηκε να εκδικαστεί την 5η Φεβρουαρίου εντούτοις γνωστοποίησα εξωδίκως ότι καταγγέλλω την σύμβαση και θα προσφύγω εγώ στην δικαιοσύνη για όλα όσα έχω υποστεί.

Θα είχε δημοσιογραφικό ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν έχει υπάρξει παρόμοια περίπτωση στην ιστορία του Δήμου.

Αντίθετα είναι γνωστό σε όλους ότι υπάρχουν δημοτικά μισθωμένα ακίνητα με απλήρωτες οφειλές για πάρα πολλούς μήνες.

Αντώνης Καμελίδης Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής ΤΙΕΔΑ