Πολύ ενδιαφέρουσα χθες Δευτέρα 10/2/2014 η συνάντηση στο δημοτικό θέατρο στα πλαίσια δημιουργίας νέας δημοτικής παράταξης («Ανοικτή Ιδρυτική Συνέλευση» βαπτίστηκε από τους συνδιοργανωτές).

Η προσπάθεια που ξεκίνησε ως ανεξάρτητη, με την ψυχή της (στον οποίο αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια για τις προσπάθειες που κατέβαλλε και τις επαφές που είχε με πολύ κόσμο, μεταξύ των οποίων και μ΄εμένα), τον κ. Χρήστο Δούκα, να υπογράφει κείμενα τον περασμένο Αύγουστο και τον Οκτώβρη ως “πολιτικός μηχανικός” και όχι ως μέλος της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Έβρου, κατέληξε με ένα μεγαλοπρεπές και αυταρχικό καπέλωμα από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το νέο (κατά τα άλλα) στελέχος, μέλος της Κ.Ε. και της Ν.Ε. Έβρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Λεωνίδας Χέλης με μία παλαιοκομματική εισήγηση και παρουσία, πρότεινε και επέβαλλε την μοναδική υποψηφιότητα της βραδιάς (κατσαδιάζοντας μάλιστα τον μοναδικό έχοντα το θάρρος να καταγγείλει δημόσια τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν όλη αυτή την περίοδο – παρασκηνιακά οι καταγγέλοντες ήταν πολλοί περισσότεροι).

Με τον υποψήφιο δήμαρχο, πλέον, αρχιτέκτονα μηχανικό Παύλο Μιχαηλίδη γνωρίζομαι από παλιά, συνεργάστηκε στο παρελθόν με τον πατέρα μου με τον οποίο έτρεφαν μια αμοιβαία συμπάθεια. Τον γνωρίζω σαν επαγγελματία, ξέρω τον αγώνα του και ότι είναι ένας δραστήριος, αυτοδημιούργητος επαγγελματίας με μακρόχρονη παρουσία στο χώρο των μελετών και των κατασκευών.

Στο παρελθόν (μάλλον το 2006 πρέπει να ήταν, και μετά από πρόσκλησή του ίδιου του Παύλου) συμμετείχα για πρώτη φορά στη ζωή μου κι εγώ σε μία συνάντηση σε ξενοδοχείο  της πόλης που διοργάνωσε άγνωστη σ’εμένα “πρωτοβουλία πολιτών” η οποία τον πρότεινε σαν υποψήφιο δήμαρχο, δεν είχε καταφέρει τότε να με εμπνεύσει ούτε να με πείσει η συγκεκριμένη ομάδα πολιτών ότι πρέσβευε το νέο στα δημοτικά (έκτοτε και για 4 χρόνια δεν ξαναασχολήθηκα με τα κοινά μέχρι την εμπλοκή μου, λόγω της γνωριμίας μου, με τον κ. Μιχάλη Κογιομτζή). Ήταν γνωστή, λοιπόν, σ’ εμένα η θεμιτή φιλοδοξία του να ηγηθεί δημοτικής παράταξης από τότε.

Στη συνέχεια συνυπάρξαμε για μία θητεία στο ΔΣ της εταιρείας PROMAC (Προμηθευτική Τεχνικών Νομού Έβρου) στις δύσκολες μέρες της, στην οποία ήταν Διευθύνων Σύμβουλος (με πρόεδρο το θείο του, Σάββα Μιχαηλίδη), απ’ όπου και αποχώρησα απαγοητευμένος λίγα χρόνια πριν την οριστική της κατάρρευση, ενώ τη συνεργασία μας θα τη χαρακτήριζα τραυματική, μάλλον και για τους δυό μας.

Μου προκάλεσε, λοιπόν, έκπληξη το γεγονός ότι μία ελπιδοφόρα και ανεξάρτητη προσπάθεια (στις συλλογικές διεργασίες της οποίας δεν μπόρεσα να συμμετάσχω λόγω διάφορων οικογενειακών θεμάτων που με απασχολούν από το καλοκαίρι αλλά που είχα πολλές φορές κατ΄ιδίαν ενημέρωση από τον κ. Χρήστο Δούκα) κατέληξε ως καπελωμένη δημοτική παράταξη και επίσημα από το ΣΥΡΙΖΑ, με την επιβολή της πρότασης του προσώπου του Παύλου ως επικεφαλής της. Το άγχος του ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσει κομματική υποψηφιότητα στο δήμο μας μάλλον προέκυψε στην πορεία, καθώς στις πρώτες επαφές και ενημερώσεις όλοι μιλούσαν για συμμετοχή στελεχών και ατόμων στη νέα δημοτική κίνηση και όχι του κόμματος ως συλλογικότητα (μάθαμε και ένα νέο όρο χθες :-)…

Στη χθεσινή “ανοικτή ιδρυτική συνέλευση” συμμετείχα από ενδιαφέρον αλλά και από περιέργεια ώστε να δω ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου σε αυτή την υποψηφιότητα. Διαπίστωσα μεγάλη συμμετοχή Φεριωτών (προφανώς η κόκκινη γραμμή περί στήριξης της σύστασης του Δήμου Κοσμοσώτηρας έχει συγκινήσει το κοινό του πρώην δήμου) και σχεδόν ομόφωνη επικρότηση της επιλογής (με αρκετούς όμως παριστάμενους να μη συμμετέχουν ψηφίζοντας υπέρ ή κατά της – ίσως περίεργοι σαν κι εμένα να υπήρξαν και άλλοι).

Ενδιαφέροντα σημεία της χθεσινής συνέλευσης ήταν η καλογραμμένη αρχική εισήγηση (αν και σε ορισμένα σημεία της έχω τις διαφωνίες μου) του κ. Χρήστου Δούκα, η ανοικτή διαφωνία και αποχώρηση από τις διεργασίες της συνέλευσης του αρχιτέκτονα μηχανικού (και πρώην προέδρου του συλλόγου αρχιτεκτόνων) κ. Αλέξανδρου Καραδέδου και η δημόσια αμφισβήτηση της μοναδικής υποψηφιότητας από το Γιώργο Δεμερίδη (τον οποίο οφείλω να συγχαρώ, μαζί με τον κ. Καραδέδο, για το θάρρος τους να μιλήσουν ανοικτά σε ένα αμφιθέατρο ως επί το πλείστον αποφασισμένο) χαρακτηρίζοντάς τον ως απόντα απ’ τους κοινωνικούς αγώνες των τελευταίων ετών.

Ο υποψήφιος δήμαρχος, στην εισήγησή του και στην προσπάθειά του να απαντήσει σε αυτή την κριτική, ανέφερε ως αποδεικτικά της συμμετοχής του στους αγώνες και του ενδιαφέροντός του για τα κοινά, την προεδρία του στην ΠΑΕ Θράκη και την “ανακάλυψη” του ΦΕΚ με το οποίο το κάμπινγκ του ΕΟΤ πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ (έγγραφο με το οποίο κατά τα λεγόμενά του τροφοδότησε το faros24.gr του δημοσιογράφου κ. Σταματάκη στις 16/11/2013 χαρίζοντάς του μία μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία της εποχής!) Η εισήγηση του Παύλου ήταν, κατά τη γνώμη μου, πολύ αδύναμη, δεν απάντησε στα περί ΣΔΙΤ του κ. Δεμερίδη, δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει επαρκώς την απουσία του από τους κοινωνικούς αγώνες και από δράσεις αλληλεγγύης των τελευταίων ετών και δε μίλησε καθόλου προγραμματικά, όπως έκανε ο κ. Χρήστος Δούκας.

Παρά τα όποια λάθη έγιναν στη δύσκολη αυτή διαδικασία, που εμφανίστηκε ως δημοκρατική, συμμετοχική και ριζοσπαστική, είναι πλέον στο χέρι του Παύλου από δω και πέρα να αποδείξει σε όλους μας ότι έχει τις ικανότητες να συνθέσει, να διοικήσει, να αρθρώσει πολιτικό λόγο και να έρθει σε ρήξεις με τα διάφορα συμφέροντα για το καλό του δήμου και των δημοτών.

Διαβάστε την απομαγνητοφώνηση του μεγαλύτερου μέρους της ανοικτής ιδρυτικής συνέλευσης (πλην ορισμένων ομιλιών παρευρισκομένων τις οποίες δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω λόγω του προχωρημένου της ώρας – τελείωσα στις 06:25 πμ την συγκεκριμένη ανάρτηση).

Ανοικτή Ιδρυτική Συνέλευση
για τη νέα δημοτική παράταξη

Χρήστος Δούκας (εκπρόσωπος της επιτροπής για τη σημερινή συνέλευση):

Αγαπητές κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συνδημότες, επιτρέψτε μου να ισχυριστώ εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής ότι σήμερα, σ’ αυτή την αίθουσα έχουμε μια γιορτή της αυτοδιοίκησης, έχουμε μια γιορτή της άμεσης δημοκρατίας, μια γιορτή της συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν. Έχουμε δηλαδή μια άμεση επιβεβαίωση και απόδειξη πώς πρέπει να λειτουργεί ο κατεξοχήν πλησιέστερος προς τον πολίτη βαθμός εξουσίας, η αυτοδιοίκηση.

Σήμερα ολοκληρώνεται η πρώτη φάση, η φάση των διαπιστώσεων, των αξιακών προτάσεων που διατρέχει την αντίληψη αυτής της συλλογικότητας, και από αύριο αρχίζει η δεύτερη φάση, η φάση της επαφής με το δημότη, της συνδιαμόρφωσης των προτάσεων και του τρόπου επίλυσης των προβλημάτων που τον αφορούν, της διαδικασίας στην οποία ο δημότης θα είναι συμμέτοχος και συνυπεύθυνος για τις επιλογές που θα γίνουν, που κάθε πολίτης κατά ένα τρόπο θα έχει θέση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο.

Εμείς, η πρωτοβουλία των πολιτών, με τις απόψεις μας για το θεσμό της αυτοδιοίκησης και τα τοπικά προβλήματα, απευθυνθήκαμε το προηγούμενο διάστημα για συνεργασία με κόμματα, κινήματα, φορείς, συλλογικότητες, κυρίως όμως απευθυνθήκαμε στην τοπική κοινωνία, στους δημότες και κατοίκους του δήμου Αλεξανδρούπολης και από κει, σας λέω ειλικρινά, εισπράξαμε τη συναίνεσή της και τη συμπόρευσή της.  Από κει λάβαμε την επιβεβαίωση ότι οι απόψεις μας δεν είναι εγκεφαλικές επινοήσεις αλλά πατάνε γερά στις σημερινές και αυριανές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, στις ανάγκες του ίδιου του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, απαντούν δηλαδή με ρεαλισμό και ανυποχώρητη διάθεση στις προκλήσεις των καιρών.

Ποιές είναι αυτές οι απόψεις και προτάσεις μας, με δύο λόγια;

Πρώτη πρόταση: Οι τελευταίες κυβερνήσεις, εφαρμόζοντας τις πιο σκληρές αντικοινωνικές και αδιέξοδες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, έχουν καταστήσει κλινικά νεκρή την τοπική αυτοδιοίκηση και ο αγώνας μας επομένως είναι πρώτα απ’ όλα για την επιβίωση της αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια τον επαναπροσδιορισμό της σε νέες βάσεις.

Δεύτερον: Θέλουμε μια αυτοδιοίκηση σε διακριτή σχέση με το κράτος, με αυτόνομο ρόλο, βασικό πυλώνα ανάπτυξης, μοχλό καινοτόμων συμμετοχικών σχεδιασμών, θέλουμε ένα δήμο που όλοι οι δημότες, ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία, θρήσκευμα και καταγωγή, πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης στα βασικά κοινωνικά αγαθά, στην περίθαλψη, την παιδεία, το ρεύμα, το νερό, την πρόνοια, την άθληση, τον πολιτισμό, τη δημιουργία, την ψυχαγωγία.

Θέλουμε, τέλος, ένα δήμο του οποίου οι αναπτυξιακές, οικολογικές και προνοιακές επιλογές να μη λοιδορούνται και να αντιμάχονται από τις κεντρικές εξουσίες και κυβερνήσεις, θέλουμε σε μια νέα δομή και αρχιτεκτονική και του κράτους και της αυτοδιοίκησης, απαλλαγμένη από τις αρνητικές επιπτώσεις του λεγόμενου Καλλικράτη.

Όταν το πολιτικό σύστημα εφαρμόζει πολιτικές απέναντι στην αυτοδιοίκηση που διαλύει θεσμούς κρίσιμους για την οργάνωση της τοπικής κοινωνίας, που οδηγούν στην πολιτική και οικονομική ασφυξία της αυτοδιοίκησης, αφυδατώνουν τα αναπτυξιακά συμμετοχικά χαρακτηριστικά της και τα αναπτυξιακά εργαλεία της και υποβαθμίζει το ρόλο της σε μια απλή διοικητική υπηρεσία και σε ρόλο φοροεισπράκτορα, εμείς αντιτάσσουμε την απόφασή μας να πάρουμε το μέλλον μας στα χέρια μας, να προστατέψουμε τον τόπο μας και τους πολίτες από τις επιβουλές που ετοιμάζονται, υπερασπιζόμενοι το συλλογικό τοπικό συμφέρον.

Όταν το πολιτικό σύστημα φτιάχνει το ΤΑΙΠΕΔ, ή μάλλον το ΤΑΞΙΠΕΔ, δηλαδή το ταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, δηλαδή του εθνικού και κοινωνικού πλούτου, για να αφαιρέσει σήμερα απ’ το δήμο μας το πνευμόνι της, την έκταση και τις εγκαταστάσεις της πλαζ, του κάμπινγκ, των αθλητικών εγκαταστάσεων του Μαρακανά και να τις ξεπουλήσει στο οποιοδήποτε ιδιωτικό συμφέρον που στοχεύει αποκλειστικά στο κέρδος, εμείς θα δημιουργήσουμε στο δήμο ομάδα νέων επιστημόνων με πολλές επιστημονικές ειδικότητες και με προσανατολισμό την υπεράσπιση των τοπικών συμφερόντων, δηλαδή τον σχεδιασμό προγραμμάτων και την αξιοποίηση των δημόσιων και δημοτικών χώρων, κτιρίων και υποδομών.

Όταν η ίδια η αυτοδιοίκηση αυτοϋπονομεύεται και εκτίθεται στην κοινή γνώμη με επιλογές που ευνοούν αποκλειστικά ατομικά συμφέροντα και προσωπικές πολιτικές σε βάρος όλων των υπολοίπων πολιτών, είτε είναι καταστηματάρχες, είτε μελετητές, είτε προμηθευτές, είτε κατασκευαστές, εμείς θα υιοθετήσουμε ξεκάθαρους και διαφανείς κανόνες που θα αποτελέσουν ανάχωμα στις πελατειακές και επιλεκτικές σχέσεις.

Θα αποκαταστήσουμε το απαξιωμένο κύρος του θεσμού και την τραυματισμένη εμπιστοσύνη του πολίτη σε αυτόν, με όπλο τη στήριξη και συμμετοχή του δημότη, και έχουμε αποδείξει πολλοί από εμάς που υπηρετήσαμε το θεσμό και την τοπική κοινωνία ότι κανένα μικρό ή μεγάλο συμφέρον δεν πρόκειται να υποσκάψει αυτές τις επιλογές μας. Θα ανατρέψουμε τις κυρίαρχες, και στο δήμο μας, πολιτικές που διαμορφώνουν όχι πολίτες αξιοπρεπείς αλλά όμηρους. Θα εμπνεύσουμε, τέλος, στο διοικητικό και στελεχιακό δυναμικό του δήμου και των νομικών του προσώπων, την αντίληψη και την πρακτική ότι υπηρετούν την τοπική κοινωνία και τον δημότη και δεν διοικούν.

 Όταν οι δημοτικές αρχές εκμεταλλευόμενοι και τη μεσαιωνική δημαρχοκεντρική φιλοσοφία του Καλλικράτη, έχουν ξεχάσει κυριολεκτικά τι σημαίνει ενημέρωση και συμμετοχή του πολίτη, εμείς θα εφαρμόσουμε άμεσα πολιτικές που θα βάζουν τον πολίτη στο κέντρο της ανάδειξης, της αξιολόγησης, επιλογής και αντιμετώπισης των χρόνιων προβλημάτων, στην κατάκτηση συμμετοχικών προϋπολογισμών του δήμου. Όλα αυτά σε μια κατεύθυνση συνειδητή για την αφύπνιση και χειραφέτηση της τοπικής κοινωνίας και των συνδημοτών.

Όταν φτηνές μικροκομματικές και προσωπικές πολιτικές, σε συνδυασμό με τη φιλοσοφία του Καλλικράτη, έχουν καταδικάσει σήμερα στην οικονομική, και όχι μόνο, υπανάπτυξη ένα καθαρά αγροτικό δήμο όπως είναι ο πρώην δήμος Φερών, εμείς οφείλουμε να αναδεικνύουμε το τεράστιο λάθος που συντελέστηκε σε βάρος της κοινωνίας των Φερών και να υποστηρίξουμε τις επιλογές της κοινωνίας των Φερών που στηρίζονται, άλλωστε, σε ατράνταχτα και αδιάσειστα επιχειρήματα.

Όταν ο μέσος πολίτης σήμερα αισθάνεται ταπεινωμένος και ανήμπορος απ’ την εξαθλίωση, και όχι μόνο την οικονομική, στην οποία περιήλθε απ’ τις κοινωνικά άδικες, πατριωτικά επιζήμιες και οικονομικά αντιαναπτυξιακές πολιτικές των κυβερνήσεων, εμείς θα καταστρώσουμε ένα τοπικό πρόγραμμα ανάπτυξης και θα κτίσουμε ένα δίκτυο δομών κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας σε ισότιμη σχέση με άλλους φορείς και δημότες και ταυτόχρονα σε εθελοντική και αλληλέγγυα αντίληψη.

Αγαπητοί φίλοι, επιλέξαμε να κάνουμε τη δημοτική μας παράταξη στην οποία ο κάθε δημότης θα μπορεί να συμμετέχει ισότιμα με συνεισφορά στη συνδιαμόρφωση όλων των επιλογών χωρίς προαπαιτούμενα, γιατί εκείνο που μας συνδέει, που μας κάνει μια γροθιά, είναι οι αρχές μας για το θεσμό της αυτοδιοίκησης και τον αναντικατάστατο ρόλο που πρέπει να παίξει σε μια νέα οργάνωση της κοινωνίας, της διοίκησης και των παραγωγικών υποκειμένων, οι διαπιστώσεις μας για την ολοφάνερα εχθρική στάση των τελευταίων κυβερνήσεων απέναντι στο θεσμό, η απόφασή μας να μην είμαστε πια παθητικοί αποδέκτες πολιτικών εν πολλοίς αποτυχημένων και αδιέξοδων αλλά ενεργητικοί και ανυποχώρητοι υπερασπιστές του τοπικού κοινωνικού πλούτου.

Είναι ομολογουμένως δύσκολο, και ταυτόχρονα συναρπαστική προσπάθεια, ίσως οι δυσκολίες που συναντήσαμε όσοι πήραμε την πρωτοβουλία, να ήταν και σε ένα βαθμό η βασική αιτία που πιθανός καθυστερήσαμε μέχρι τώρα. Σήμερα όμως, κάνουμε το τελικό βήμα και μπαίνουμε σε μια κοινή προσπάθεια η οποία σε περίπου 100 μέρες από σήμερα θα προσπαθήσουμε να αμφισβητήσουμε πρότυπα, αξιακά προτάγματα, σκουριασμένα μοντέλα οργάνωσης και σκουριασμένες ιδέες και εμείς, υπόλογοι μόνο απέναντι στο συνδημότη μας, και με βασικό στόχο την υπηρέτηση των αναγκών της τοπικής κοινωνίας, χωρίς φιλοδοξίες, ο καθένας απ’ όποιο κυριολεκτικά μετερίζι επιλέξει και μπορεί, θα υπηρετήσουμε αυτό το σχέδιο. Ένα σχέδιο το οποίο στη ραχοκοκαλιά του έχει την τοπική ανάπτυξη, τη συμμετοχική δημοκρατία, την εθελοντική αλληλεγγύη, το εμείς στη θέση του εγώ.

Εμείς, όπως και όλη η κοινωνία, δεν εμπιστευόμαστε πια τα λαμπερά πρόσωπα, τους αιώνιους παραγοντίσκους και πολιτικάντηδες που υπόσχονται για μια ακόμη φορά ότι θα σώσουν το δήμο και την κοινωνία. Εμείς, δεν επιλέξαμε προσωποπαγείς λύσεις και πολιτικές παραγοντισμού, πολιτικές που λειτουργούν σαν συλλέκτες και διαχειριστές ψήφων. Γι’ αυτό και είμαστε σήμερα όλοι εμείς εδώ, που δεν εμπλακήκαμε σε ζητήματα διαπλοκής, που όσοι υπηρετήσαμε την αυτοδιοίκηση και αναμιχθήκαμε στα κοινά δεν τα χρησιμοποιήσαμε σαν εφαλτήρια για προσωπικές πολιτικές, που επιλέξαμε σαν πρωταρχικό καθήκον να μιλάμε με καθαρές κουβέντες κοιτώντας το δημότη στα μάτια και χθες και σήμερα και κυρίως και αύριο. Που θέλουμε, οι μεγαλύτεροι από μας όπως κι εγώ βέβαια, να συμβάλλουμε έτσι ώστε οι νεώτερες γενιές, οι γενιές που κυριολεκτικά έχουν λεηλατηθεί, που δεν έχουν πια δικαίωμα στο όνειρο αλλά που έχουν και τις πιο φρέσκιες και πρωτότυπες ιδέες, να πάρουν την υπόθεση του σχεδιασμού του μέλλοντός τους στα χέρια τους και να μην το εκχωρήσουν σε κανέναν υποσχεσιολόγο, να μην το αναθέσουν σε οποιονδήποτε εργολάβο υποσχέσεων, σε κανένα επαγγελματία αιρετό.

Για όλα τα προαναφερόμενα είναι ολοφάνερο ότι δεν έχουμε συμπτώσεις με άλλες παρατάξεις που θα διεκδικήσουν την ψήφο του δημότη στις εκλογές του Μαΐου. Διαφέρουμε. Κινούμαστε σε διαφορετική κατεύθυνση. Πάμε να ενώσουμε τους πολίτες σε στόχους ώριμους αναγκαίους για τη θωράκιση του δήμου και των δημοτών. Δηλαδή, καταλήγοντας, απέναντι στην καχυποψία προτείνουμε την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Απέναντι στο ναρκισσισμό και τη ματαιοδοξία προτείνουμε τη συλλογικότητα και την ανιδιοτέλεια. Απέναντι στις κραυγές και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση προτείνουμε το επιχείρημα και την επιστημονική τεκμηρίωση. Απέναντι στην απάθεια και την παθητικότητα προτείνουμε τη διαμόρφωση ενημερωμένου και ενεργού πολίτη, την αγωνιστικότητα, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις αυτού του τόπου. Απέναντι στα εγώ προτείνουμε τα εμείς.

Έχουμε λοιπόν εμπιστοσύνη στο δίκαιο των απόψεών μας, στις δυνάμεις και τον πλούτο αυτού του τόπου, είμαστε ήρεμη, αποφασισμένη δύναμη, που θα δώσει επιτέλους διέξοδο στα αδιέξοδα του θεσμού της αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας.

Σας ευχαριστώ και εύχομαι καλή δύναμη.

Όλγα Γκιούρδα (Αλεξανδρούπολη):

Σαν νεολαία, θ’ αρχίσω από τους νεολαίους. Όσοι είστε εδώ εγώ θα σας παρακαλέσω. Έχω δώσει το παρόν όπου μπορούσα, έλεγα παρούσα, με τις όποιες δυνάμεις, με τις όποιες γνώσεις, αλλά με πολλή αγάπη γι΄ αυτόν τον τόπο και για τους ανθρώπους αυτού του τόπου. Εμείς οι παλιοί είναι σίγουρο ότι κάναμε σφάλματα, αλλά κάναμε και πάρα πολλά πράγματα. Αυτά τα πολλά ήρθαν κάποιοι και μέχρι που προσπάθησαν να αλλάξουν και τις λέξεις. Μην τυχόν και πεις «καπιταλισμός», προς θεού, μην τυχόν και πεις «ιμπεριαλισμός», προς θεού. Έγινε «φιλελεύθερη οικονομία» και «παγκοσμιοποίηση». Λοιπόν, αγαπητοί μου, είπε ο Χρήστος ότι το «εγώ» τελείωσε. Ναι, το «εγώ» τελείωσε. Σας παρακαλώ πολύ, εμείς, εγώ ειδικότερα, και πολύ λίγοι από εδώ, είμαστε στο τέλος. Εσείς είστε στην αρχή. Έχετε πάρα πολλά, αυτά που δεν μπορούσαμε ούτε να τα ονειρευτούμε, αλλά έχετε και τη δυνατότητα αν το αποφασίσετε να πείτε «παρών» και να τα αλλάξετε όλα προς το καλύτερο. Για τα παιδιά σας, για τα εγγόνια μας και για όλους. Σας ευχαριστώ.

Χρήστος Χατζημάγιογλου (Φέρες):

Γεια σας, ονομάζομαι Χατζημάγιογλου Χρήστος και είμαι από τις Φέρες. Θα ήθελα να χαιρετίσω αυτή την προσπάθεια που κάνουμε και συμφωνώ ότι ήταν αναγκαίο να δημιουργηθεί αυτή η κίνηση και συγχρόνως αύριο να μπορέσει να κάνει ένα καινούριο συνδυασμό και να δώσει διέξοδο σε όλους αυτούς τους πολίτες οι οποίοι έχουνε φτάσει σε ένα σημείο αγανάκτησης με τις σημερινές δημοτικές αρχές που το μόνο που έχουν στόχο είναι οι προσωπικές συνδιαλλαγές του καθενός με οποιονδήποτε τρόπο, το ζούμε στις Φέρες αυτό.

Επίσης είμαι μέλος της 7μελούς συντονιστικής επιτροπής του δήμου Φερών μαζί με το δήμο Τυχερού, προσπαθούμε να κάνουμε την ένωση του δήμου Κοσμοσώτηρας. Πιστεύω ότι οι αρχές αυτής της κίνησης έχουν συμπεριλάβει μέσα και το δικό μας αίτημα και πιστεύω ότι συγχρόνως θα έχουμε και απήχηση στην κοινωνία των Φερών διότι είναι ένας μαρασμός αυτό που έχει συμβεί για την κοινωνία των Φερών ειδικά να μιλήσω.

Πιστεύω ότι με τη βοήθεια και του λαού θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτό το συνδυασμό να φέρει αποτέλεσμα νίκης διότι δεν μπορούμε να προσδοκούμε τίποτε περισσότερο από τις σημερινές δημοτικές αρχές που έχουν περάσει από αυτό τον τόπο και ειδικά εμείς στις Φέρες έχουμε ένα μεγάλο παράπονο και από τη σημερινή δημοτική αρχή. Λύναμε κάθε μήνα σαράντα θέματα σαν δημοτικό συμβούλιο πρώην δήμου Φερών. Στα τρία αυτά χρόνια ζήτημα να έχουν περάσει τριάντα θέματα που να αφορούν μηδαμινά πράγματα. Η κοινωνία μας έχει μαραζώσει, το ίδιο συμβαίνει και με το Τυχερό. Ένας κάμπος 120.000 στρεμμάτων ποτιστικά μαραζώνει απ’ όλες τις πλευρές. Μιλάμε για αγροτική οδοποιία στο δήμο Αλεξανδρούπολης και μας λένε «τρελοί είστε; Να την κάνουμε τι;». Μας ενδιαφέρει στην Αλεξανδρούπολη πού θα πάει η λαϊκή και η μετακόμιση του ΚΤΕΛ εδώ και 3 χρόνια και τίποτε από τα δύο δεν έχει υλοποιηθεί. Εμείς στις Φέρες, και πιστεύω με την δημοτική αρχή που εύχομαι ότι θα εκλεγεί και η δύναμη η οποία θα φέρει ένα άλλο αποτέλεσμα την επόμενη 5ετία, έχουμε λυμένο και το πρόβλημα του ΚΤΕΛ, και το πρόβλημα της λαϊκής, το μόνο που θέλουμε είναι μία ανάπτυξη μέσα από την οποία θα βοηθηθεί και η ίδια η πόλη της Αλεξανδρούπολης. Ευχαριστώ.

Ακολούθησε η παρέμβαση του κ. Μιχάλη Σβιντρίδη (μίλησε για το νέο ΕΣΠΑ και τις περιορισμένες επιλογές των νέων δημάρχων) και του κ. Δημητρίου Αντώναρου (κατοίκου Μαΐστρου που μίλησε για την υπανάπτυξη της περιοχής του από την εποχή της 7ετίας όταν και εγκαταστάθηκαν οι μονάδες πετρελαίου, τα τελευταία χρόνια το καταφύγιο αδέσποτων και καταστράφηκε η παραλία της)

Κώστας Πανταζίδης (Αλεξανδρούπολη):

Συμπολίτες, αυτή η κίνηση δημιουργείται κάτω από ειδικές συνθήκες. Και το λέω αυτό γιατί έχουμε εκλογές μετά από ένα μήνα κάτω από τελείως ειδικές συνθήκες. Και αυτές τις ειδικές συνθήκες τις επέβαλλαν κάποιες πολιτικές. Το κείμενο αυτό που καταθέσαμε στην κοινωνία για διαβούλευση, βάζει μια βασική αρχή. Να κατανοήσουμε όλοι ότι η νέα δημοτική αρχή έχει να αντιμετωπίσει, πέρα απ’ όλα τα τοπικά προβλήματα τα οποία εύκολα τα εντοπίζουμε, και κάποιες βασικές αρχές, έναν κλοιό οικονομικό που βρίσκεται αυτός ο θεσμός.

Η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται κάτω από μία οικονομική επιτροπεία. Αυτό δεν το επέβαλε μία συγκεκριμένη κυβέρνηση, αυτό το επέβαλλε ένα συγκεκριμένο μνημόνιο. Αύριο θα αντιμετωπίσουμε τη διάλυση των επιχειρήσεων ύδρευσης αποχέτευσης, τα σκουπίδια θα πάνε σε ιδιώτες, οι ειδικές οικονομικές ζώνες είναι προ των πυλών. Άρα αυτή η επόμενη δημοτική αρχή, δε θα χρειαστεί να φτιάξει μόνο δρόμους, αγροτική οδοποιία, έχει να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα του ΤΑΙΠΕΔ, των ιδιωτικοποιήσεων, να χάσει βασικούς πυλώνες ανάπτυξης από τα χέρια της, όπως είναι το αεροδρόμιο, το λιμάνι, που θα περάσουν στα χέρια των ιδιωτών, τα διόδια που θα μπουν και θα δημιουργήσουν αφόρητα οικονομικά προβλήματα σε όλη την περιοχή και στα προϊόντα που παράγονται, άρα πρέπει να ονειρευτούμε μία δημοτική αρχή η οποία θα ανατρέπει πράγματα.

Θα είναι μια δημοτική αρχή που θα είναι δίπλα, αλληλέγγυα στον πολίτη. Ο πολίτης βρίσκεται σε μια εξαθλιωμένη κατάσταση. Αύριο η δημοτική αρχή πρέπει να μπει μπροστάρης σε αυτό το ζήτημα που λέγεται «κοινωνική αλληλεγγύη» και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Όταν λέμε «κοινωνική αλληλεγγύη» είναι στα πρόθυρα της εξαθλίωσης πλέον. Άρα πρέπει να τονίσω ότι αυτή η δημοτική αρχή πρέπει να βρίσκεται καθημερινά, από την επόμενη μέρα, και αυτό είναι αυτό που πρέπει να ονειρευόμαστε, να είναι καθημερινά στον αγώνα δίπλα στο δημότη, πέρα από όλα τα άλλα.

Ευχαριστώ.

Γιώργος Καΐσας (Αλεξανδρούπολη):

Καΐσας λέγομαι. Με ξέρουν σα γιατρό οι περισσότεροι. Είμαι ένας από αυτούς που ανέλαβαν την πρωτοβουλία να στήσουμε αυτή την παράταξη. Μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς; Φυσικά μπορούσαμε. Μπορούσαμε να βάλουμε έναν επικεφαλής υποψήφιο, έχουμε τέτοιους ανθρώπους, ξέρετε σε ποιόν χώρο ανήκω, και θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε έτσι. Τι θα πετυχαίναμε; Ότι πέτυχαν όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι, όλοι οι προηγούμενοι που ξεκινούσαν μόνοι τους, έφτιαχναν τα ψηφοδέλτια, έφτιαχναν τα προγράμματα, όριζαν τους αντιδημάρχους, όριζαν τους πάντες και τα πάντα, σε κάποιον έδιναν λόγο. Σε ποιούς έδιναν λόγο; Σε αυτό που δεν θέλουν τώρα να ακούσουν, στα κόμματά τους. Τα κόμματα όριζαν τους δημάρχους και οι δήμαρχοι υποστήριζαν τα κόμματα και το σενάριο κράτησε σαράντα τόσα χρόνια.

Έγιναν προσπάθειες και πριν από αυτή την πρωτοβουλία να αλλάξει αυτό το πράγμα. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι κάτι διαφορετικό γεννιέται σήμερα. Δηλαδή, τι γεννιέται; Γεννιέται μια παράταξη η οποία δεν θα είναι ενός ανδρός αρχή. Δεν θα δίνει λόγο σε κανέναν παρά σε αυτήν εδώ τη γενική συνέλευση, σε αυτήν εδώ τη μάζωξη η οποία αν σήμερα είναι ικανοποιητική, πιστεύω ότι αν ευοδωθεί, και πρέπει να ευοδωθεί γιατί άλλος τρόπος να σωθεί ο τόπος δεν υπάρχει, δε θα είναι τόσο μικρή, δε θα μας χωράει το θέατρο αυτό, δε θα μας χωράει η πλατεία. Θα είναι τρεις και πέντε χιλιάδες κόσμος και θα στενεύονται. Θα μου πεις αυτά είναι από την αρχαία Ελληνική δημοκρατία; Πρέπει να έχουμε τέτοια οράματα, πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο κόσμος θα συμμετέχει. Και θα συμμετέχει ο κόσμος όταν θα δει ότι αυτή η παράταξη έχει ορισμένα χαρακτηριστικά. Θα τα αναφέρω επιγραμματικά γιατί σηκώνουν πολλή κουβέντα.

Θα είναι αυτόνομη αυτή η παράταξη, δηλαδή μόνη της, εδώ η γενική συνέλευση θα αποφασίζει. Για το ποιός θα είναι επικεφαλής, για το ποιός θα είναι στο συντονιστικό, για το τι πρόγραμμα θα εφαρμόσουμε, για ένα σωρό πράγματα έρθουν από δω και πέρα, δεν θα τα καθορίσουμε όλα. Καθορίσαμε ένα πλαίσιο, ακούστηκε και από την εισήγηση και από άλλους. Δε θέλω να το επαναλάβω, αυτονομία λοιπόν απόλυτη. Δεν ανήκουμε σε κόμματα; Φυσικά ανήκουμε. Φυσικά έχουμε απόψεις και συγκεκριμένες. Εδώ όμως θα είμαστε μια συλλογικότητα. Συλλογικά θα αποφασίζουμε και θα έχουμε και ισοτιμία. Δε θα έχει κανένας ψήφο παραπάνω από τον άλλο. Λοιπόν, άμεσα δημοκρατία, άμεσα θα ψηφίζουμε.

Νομίζω ότι με αυτά τα χαρακτηριστικά και οι πιο καχύποπτοι, και μέσα σ’ αυτούς είμαι κι εγώ, που μπορεί κάποιος να μας καπελώσει κατά τα λεγόμενα, που μπορεί κάποιος να μας τραβήξει στο τάδε κόμμα ή στην τάδε παράταξη ή στην τάδε ομάδα, δεν θα μπορεί εφόσον θα εφαρμόζουμε αυτές τις αρχές, εφόσον αποφασίζουμε ότι έτσι θα διοικείται, έτσι θα αποφασίζει, έτσι θα συμμετέχει ο καθένας, μ’ αυτές τις προϋποθέσεις. Νομίζω ότι αυτά τα στοιχεία θα είναι τόσο θεμελιώδη που δεν αφήνουν περιθώρια σε κανέναν να την πάει αυτή την παράταξη όπου θέλει.

Αυτό όμως προϋποθέτει οπωσδήποτε ένα άλλο: συμμετοχή. Χωρίς συμμετοχή και μόνο με τους φόβους ή μόνο με το «τάδε κόμμα θέλει να το κάνει δικό του» ή «η τάδε ομάδα θέλει να την κάνει δικιά του» χωρίς να συμμετέχουμε δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Είναι πολύ δύσκολο το εγχείρημα, δυσκολευτήκαμε πολύ να φτάσουμε ως εδώ, είχε πολλά ζητήματα να λυθούν, λύθηκαν, πιστεύω όμως ότι άλλον δρόμο εκτός από την ενεργή συμμετοχή των πολιτών, να το πιστέψει αυτό το πράγμα ότι δεν έχουμε άλλον δρόμο, να βγάλουμε τον καλύτερο δήμαρχο, ότι θέλετε να βγάλουμε, και αυτός δεν μπορεί να είναι εγγύηση για κανένα μας, που λένε «Χριστός να είναι μπορεί να λαδωθεί κι εκείνος». Μπορεί κι εκείνος να κάνει όλα αυτά που έχουνε γίνει μέχρι τώρα. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε πάλι τους ίδιους και τους ίδιους. Το παλιό πρέπει να πεθάνει και θα πεθάνει μόνο με αυτό τον τρόπο, νομίζω, μέσα σε τέτοιες συνελεύσεις, μέσα σε τέτοιες συμμετοχές του λαού που θα αποφασίζουν για τον τόπο τους και για το μέλλον τους. Ευχαριστώ πολύ.

Εδώ μίλησε φοιτητής στην πόλη (Μιλάνος Δημήτρης, μέλος της ΝΕ Έβρου του ΣΥΡΙΖΑ) για την κατάσταση στην κοινωνία μας και τα κινήματα δράσης αλληλεγγύης που ενεργοποιήθηκαν λόγω της κρίσης.

Γιώργος Δεμερίδης (Αλεξανδρούπολη):

Δεμερίδης Γιώργος λέγομαι, μένω εδώ τουλάχιστον 40 χρόνια. Ξεκινώ λέγοντας ότι για να ορίσουμε τον επικεφαλής της παράταξης θα πρέπει πιο μπροστά να έχουμε υπόψη μας αυτό το κείμενο που αναφέρει «Πρωτοβουλία Για Μία Παράταξη Στο Δήμο Αλεξανδρούπολης» (σ.σ. αναφέρεται στο κείμενο που δημοσιεύτηκε την 10/12/2013). Είναι ένα κείμενο που με εκφράζει ιδιαίτερα. Με εκφράζει γιατί σε αντίστοιχη δράση συμμετείχα πριν από 8 χρόνια, τότε που δεν τόλμαγε κανείς κι εμείς τολμήσαμε να κάνουμε τη λεγόμενη «Κοινωνία Των Πολιτών». Αρκετοί από εσάς τότε ήτανε μαζί μας, μας κοροϊδεύανε ότι δε θα μπορέσουμε να κάνουμε ψηφοδέλτιο, όμως ψηφοδέλτιο κάναμε.

Λοιπόν, εκτιμώ ότι θα κριθεί ο επικεφαλής αν δούμε από εδώ κάποια κριτήρια που πρέπει να έχει και να δούμε αν αυτά τα κριτήρια υπάρχουν από τους υποψήφιους επικεφαλής.

Επειδή είμαστε πολλοί θα περιοριστώ σε δύο μόνο κριτήρια, γιατί αν πάμε σε όλα θα είναι πολύ εγωιστικό εκ μέρους οποιουδήποτε να τρώει το χρόνο.

Μιλάμε για συμμετοχή και αλληλεγγύη. Νομίζω ότι η συμμετοχή και η αλληλεγγύη συνεπάγεται αυτόματα μία λογική κινηματική, γιατί αυτή είναι ο ουσιαστικός λόγος ώστε να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού που αυτό το κείμενο αναφέρει. Από εδώ ξεκινάμε για να δούμε κατά πόσο τα άτομα που προτείνουμε διέπονται από τη κινηματική λογική.

Αν προχωρήσω όμως παραπέρα, θα δούμε ότι η προσωρινή επιτροπή που είχαμε μίλησε για «συμμετοχικό και αμεσοδημοκρατικό τρόπο».  Κάτι πολύ προχωρημένο που στην Ελλάδα ακούγοντάς το κάποιοι δεν καταλαβαίνουν και τι σημαίνει γιατί ξέρουν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, ψηφίζω έναν δήμαρχο ή έναν πρωθυπουργό, για 4 χρόνια παύουμε να είμαστε πολίτες και ύστερα ξανακαλούμαστε για να ψηφίσουμε κάποιον άλλον πάλι, χωρίς ενδιάμεσα να λειτουργεί η δημοκρατία.

Ακόμη αναφέρεται για «με τον πολίτη συμμέτοχο στη συζήτηση και λήψη των αποφάσεων». Αυτά για μένα συνιστούν όλα τη λεγόμενη «άμεση δημοκρατία».

Πρέπει επομένως να δούμε πάλι, επιμένω, εάν το άτομο που θα προβάλλουμε αν διέπεται από κινηματική λογική, όχι με τα λόγια, με τις πράξεις. Εάν στα χρόνια αυτά που αναπτύχθηκαν κινήματα αλληλεγγύης, κινήματα προστασίας του περιβάλλοντος, κινήματα κοινωνικά, αν συμμετείχε σε αυτά τα κινήματα. Εγώ νομίζω ότι αυτό είναι ένας βασικός άξονας που θα πρέπει να δούμε.

Έχουμε και ένα δεύτερο θέμα, που σας είπα θα θίξω. Αναφερόμαστε εδώ ότι «θα αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά με επιστημονικά και οικονομικά επιχειρήματα ρυπογόνες, επικίνδυνες για την υγεία και οικονομικά ασύμφορες  για τον δημότη επιλογές στη διαχείριση των απορριμμάτων». Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι πολύ σοβαρό και στις 26 του μηνός θα γίνει μία πολύ σοβαρή εκδήλωση που θα συζητηθούν όλα αυτά και όσοι δεν ξέρουν θα μάθουν τη σοβαρότητά τους. Θα πρέπει ακόμη να ξέρουμε ότι η διαχείριση των απορριμμάτων πανελλαδικά και συγκεκριμένα οι μονάδες επεξεργασίας, μεγάλα εργοστάσια που πάνε και κάνουνε, γίνεται με τη διαδικασία του λεγόμενου ΣΔΙΤ (συγχρηματοδότηση δημοσίου & ιδιωτικού τομέα). Καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτό το ΣΔΙΤ είναι προϊόν του νεοφιλελευθερισμού που σταδιακά έχει μπει στην κοινωνία μας, στο κράτος μας, στους πολιτικούς που μας κυβερνούνε όχι αυτοί μόνο από το 2011 που ξεκίνησαν αλλά και πιο μπροστά. Το ερώτημα το δικό μου τώρα είναι εάν το άτομο που θα επιλέξουμε τώρα, έχει θέσεις για τα ΣΔΙΤ, αν εκφράστηκε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια ενάντια στα ΣΔΙΤ, όπως προηγουμένως είπε κάποιος.

Με βάση αυτά που ανέφερα, κρίνω ότι θα πρέπει να δούμε με ειλικρίνεια ότι ναι μεν δεν θέλουμε δημαρχοκεντρικό σύστημα όπως αναφέρθηκε, εγώ θα έλεγα ότι θέλουμε ένα δημοτοκεντρικό σύστημα, δηλαδή στο κέντρο είναι ο δημότης, οι δημότες και αυτοί που εκλέγονται ως άρχοντες, αντί να δυναστεύουν το δημότη, να τον εξουσιάζουν και να παίρνουν ερήμην του αποφάσεις, να υπηρετούν το δημότη μαζί με το δημότη. Να συναποφασίζουν με το δημότη.

Έχοντας υπόψη όλα αυτά που σας ανέφερα και επειδή κατά την άποψή μου ένα άτομο που προτάθηκε, απ’ ότι διάβασα εδώ και αρκετές ημέρες, εκτιμώ ότι μάλλον δεν πληροί αυτά τα δύο κριτήρια, απ’ ότι ξέρω δεν έμαθα κάτι διαφορετικό, έχω υπόψη μου κάποια άλλα άτομα για τα οποία κανείς δεν μπορεί να πει ότι δε συμπορεύονται με αυτά εδώ.

Ποιά είναι αυτά τα άτομα;

Είναι ο Γιώργος ο Καΐσας ο γιατρός, ο οποίος αυτά τα χρόνια δείχνει την κοινωνική του αλληλεγγύη και όλα τα προηγούμενα χρόνια έδειξε ότι οι αμεσοδημοκρατικές λογικές τον εκφράζουν.

Είναι η Ελένη η Γκιοκτσέ, η οποία πριν από 8 χρόνια τόλμησε να μπει επικεφαλής μιας παράταξης που έλεγε αυτά τα πράγματα και ίσως λίγο πιο προχωρημένα.

Είναι τρίτον ο Νίκος ο Γιαννούλης ο οποίος τότε έκανε ότι ήταν δυνατόν για να προχωρήσει αυτή η παράταξη και στη συνέχεια, και όταν ακόμη δεν είχε στην πράξη εμφανή λειτουργία, φρόντιζε πάντα να έχουμε κάτι για να μιλάμε δημόσια και να εκφράζουμε την άποψή μας.

Εάν αυτοί οι τρεις δεν μας αρέσουν, που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της κοινωνίας των πολιτών, έχω υπόψη μου ένα τέταρτο άτομο το οποίο εδώ και πολλά χρόνια έχει δείξει ότι και από τοπική αυτοδιοίκηση γνωρίζει, έχει δουλέψει στην τοπική αυτοδιοίκηση και δεν έδωσε δείγματα γραφής στην κοινωνία που να πείθουνε και να αναρωτιέται η κοινωνία μήπως δεν είναι δημοκρατικός. Το άτομο αυτό είναι ο Χρήστος ο Δούκας.

Σε περίπτωση, μιας και μιλάμε για προτεραιότητα στη νέα γενιά, πιθανώς κάποιος να έλεγε ότι συμβολικά θα έπρεπε να έχουμε και κάποιον νέο, εγώ έχω υπόψη μου έναν 35άρη που πάει κόντρα στο ρεύμα, αυτός ο 35άρης δεν αποδέχθηκε τη λογική του καναπέ και της καφετέριας, ήταν μαζί μας τόσα χρόνια και είναι ακόμη μαζί μας, είναι ο Κώστας ο Πετρίδης.

Μπορούμε να διαλέξουμε έναν από αυτούς που αποδεδειγμένα οι πράξεις τους έχουν αποδείξει ότι ενστερνίζονται αυτή την πρακτική και έτσι θα είμαστε αξιόπιστοι απέναντι στην κοινωνία. Διαφορετικά φοβάμαι ότι δε θα κάνουμε τίποτε παρά τις καλές προθέσεις μας, παρά το ωραιότατο αυτό κείμενο στο οποίο δεν μπορεί να φέρει κανείς καμία αντίρρηση ούτε σε μία λέξη. Ευχαριστώ.

Σωτήρης Ζερβογιαννίδης:

Πρέπει να έχουμε και τη σύμφωνη γνώμη αυτών που έχουν προταθεί ότι αποδέχονται. Θα πρέπει να αποδεχθούνε την πρόταση.

Γιώργος Δεμερίδης:

Εγώ πρότεινα πέντε, θα μπορούσα να προτείνω άλλους δεκαπέντε από δω μέσα, πρότεινα ενδεικτικά αυτούς τους πέντε. Αν δεν είναι αυτοί εδώ, τότε κάτι δεν πάει καλά στην παράταξή μας. Δεν ξέρω, το Γιώργο τον είδα εδώ, το Χρήστο, αν δεν είναι κάποιοι κάτι δεν πάει καλά γιατί είναι άνθρωποι οι οποίοι γι’ αυτά τα πράγματα που γράφουμε πολέμησαν πολλά χρόνια. Ευχαριστώ.

Χρήστος Δούκας:

Συγγνώμη που παρεμβαίνω, όχι επί προσωπικού, το βάζω γενικά. Για την οικονομία του χρόνου, μην έχετε καμιά αμφιβολία αν σας λέγαμε ότι και σαν επιτροπή και σαν συντονιστική επιτροπή έχουμε έρθει σε επαφή με δεκάδες συμπολίτες μας που κατά την εκτίμησή μας θα μπορούσαν να υπερασπιστούν αυτές τις αξίες και να είναι επικεφαλής αυτής της συλλογικότητας σαν πρώτοι μεταξύ ίσων. Αυτό είναι αλήθεια. Μ’ αυτή την έννοια, θα παρακαλούσα πάρα πολύ όποιος θέλει να προτείνει εκτός από τον εαυτό του και κάποιους άλλους συμπολίτες μας να έχει δοσμένη τη συναίνεσή του γιατί αλλιώς θα ανοίξουμε μια ιστορία που δεν πάει πουθενά. Αν δεν έχουμε τη συναίνεσή του δεν έχει κανένα νόημα να το λέμε. Ας πούμε δηλαδή, εγώ έχω ερωτηθεί, δεν το έχω κρύψει, έχω πει ότι με αφήνει αδιάφορο η θέση του δημάρχου, με αφήνει σε τρομερό ενδιαφέρον η από οποιοδήποτε πόστο, σαν απλός εργάτης, να δουλέψω γι’ αυτή τη συλλογικότητα. Πάει και τελείωσε. Και αυτό επειδή είναι σε εθελοντική βάση, δεν μπορεί κάποιον να τον βάλεις το χαλινάρι και να του πεις «θα κάνεις αυτό». Αυτό είναι μια εθελοντική προσφορά του καθένα. Εγώ εθελοντικά συμμετέχω σε όλα, μπορώ να προσφέρω στα πάντα, σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα ήθελα να παίξω αυτό τον ρόλο της «ηλεκτρικής καρέκλας» και απορώ πώς τον ζηλεύουν μερικοί. Επομένως αν γίνουν προτάσεις να γίνουν μ’ αυτή την προϋπόθεση γιατί αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα. Οι περισσότεροι απ’ όσους είπε ο φίλος ο Γιώργος έχουν ερωτηθεί και έχουν αρνηθεί. Σας το λέω υπεύθυνα.

Αδαμάκης (από Φέρες):

Εγώ απ’ ότι άκουσα από την αρχή, στο εισαγωγικό όλων, δεν ήρθαμε να αναβιώσουμε τίποτε παρατάξεις που ήμαστε πριν και δημοτικές κινήσεις. Ο κύριος αναφέρθηκε σε μία διακήρυξη στην οποία όλοι οι προτεινόμενοι ήταν οπαδοί εκείνης. Μα όπως είπατε κι εσείς εδώ ήρθαμε να δημιουργηθεί κάτι καινούριο. Και προπάντων αυτό. Ότι χωρίς την έγκριση δεν μπορούμε να λέμε ονόματα γιατί τότε έπρεπε να επεκταθεί, να πει και κανένα Φεριώτη για να εκπροσωπείται σε αυτό, πιστεύω ότι υπάρχουν της ίδιας αντίληψης, έχει και στις Φέρες. Λοιπόν, αφού δεν έχουμε συναίνεση δεν μπορούμε να προτείνουμε, και είπανε για το κάτι καινούριο. Εγώ στις προηγούμενες εκλογές ήμουν με τον κύριο Λαμπάκη. Είμαι απόστρατος αξιωματικός. Δεν με εκφράζει, ήρθα να ακούσω να δω το κάτι καινούριο που ψάχνω και θέλω που δεν θα έχει ούτε τον κομματικό χαρακτήρα, ασχέτως από ποια παράταξη προέρχομαι και στην οποία ήμουν και αρκετά μέσα, ήρθα για το κάτι καινούριο το οποίο θα εκφραστεί και θα εκπροσωπεί όλους τους πολίτες. Κι εμείς με τα δικά μας προβλήματα σαν αγροτοκτηνοτροφικός πρώην δήμος που λογικό είναι με τον αρχικό δήμο δεν μπορούμε να κατανοηθούμε εύκολα. Αλλά αυτή τη στιγμή είναι μία υπάρχουσα κατάσταση, θα αγωνιστούμε και για την επίτευξη του δικού μας σκοπού, να ξαναεπανέλθει ο δήμος και να συγκροτηθεί με το Τυχερό, αλλά προς το παρόν αφού είμαστε εδώ να αγωνιστούμε για το κάτι καινούριο. Τα υπόλοιπα να αναβιώσουμε πρώην παρατάξεις και ιστορίες, ε αυτό δε νομίζω ότι είναι σωστό, ήρθαμε για το καινούριο, αυτή είναι η ένστασή μου.

Λεωνίδας Χέλης (Αλεξανδρούπολη, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕ Έβρου ΣΥΡΙΖΑ):

Χέλης Λεωνίδας. Φίλες και φίλοι, πρώτα απ’ όλα θέλω να σας ευχαριστήσω, εκ μέρους της συλλογικότητας που εκεί ανήκω, στο ΣΥΡΙΖΑ, για τη μαζική παρουσία σας σήμερα εδώ (σ.σ. καπέλωμα #1). Σήμερα σε αυτή την πρωτόγνωρη δημοκρατική διαδικασία στέλνετε ένα μήνυμα ότι οι πολίτες όχι μόνο παίρνουν το μέλλον στα χέρια τους αλλά απαιτούν να βρίσκονται και στο κέντρο λήψης των αποφάσεων και θέλουν να έχουνε λόγο, και θέλουν να πάρουν και την υπόθεση της ανατροπής αυτού του παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος στα χέρια τους. Σήμερα, εδώ στην καρδιά της πόλης μας, μέσα στο δημοτικό θέατρο, μέσα στο δημαρχείο, έχουμε την κορύφωση μιας προσπάθειας, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε πριν, που ξεκίνησε πριν από κάποιους μήνες με δικιά μας πρωτοβουλία (σ.σ. καπέλωμα #2) για να οικοδομηθεί ένα πλαίσιο αρχών και αξιών πάνω στα οποία θα πατήσει τα πόδια της γερά η νέα κοινή, μεγάλη, διευρυμένη μας παράταξη. Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Έγιναν αναρίθμητες συναντήσεις, κείμενα φτιάχτηκαν, διορθώθηκαν, ξαναγράφτηκαν, ακούστηκε η γνώμη ολονών, ήρθαμε σε επαφή με μεμονωμένους πολίτες αλλά και με συλλογικότητες, κάποιες από αυτές είναι σήμερα εδώ και στηρίζουν αυτό το εγχείρημα, είμαι σίγουρος πως αύριο πολλοί περισσότεροι θα είναι μαζί μας, και θέλω από αυτήν εδώ τη θέση δημόσια να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που χωρίς τη συμβολή αυτού τίποτε από αυτά που μέχρι σήμερα έχουμε καταφέρει δεν θα ήταν  έτοιμο, κατορθωτό. Έναν άνθρωπο που αυτή η μαζική, δημοκρατική πρωτόγνωρη διαδικασία φέρνει ανεξίτηλα την προσωπική του σφραγίδα, και αυτός είναι ο σύντροφός μου ο Χρήστος ο Δούκας.

Σήμερα λοιπόν, πέρα από αυτή την κορύφωση έχουμε και ένα νέο ξεκίνημα και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί οι αντίπαλοί μας είναι και ισχυροί και, επιτρέψτε μου να πω, και αδίστακτοι. Και πρέπει να είμαστε ώριμοι, νηφάλιοι και αποφασιστικοί στον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξουμε τον άνθρωπο που θα τον επιφορτίσουμε με αυτό το βαρύ χρέος, με αυτή τη βαριά ευθύνη να μπει μπροστά σε αυτή την κοινή μας υπόθεση. Πριν όμως διαλέξουμε αυτό τον άνθρωπο, πρέπει να συμφωνήσουμε σε μερικά χαρακτηριστικά, ποιοτικά και πολιτικά που πρέπει να έχει η επιλογή μας. Είναι γνωστό ότι εμείς δημόσια κάναμε μια πρόταση.

Ποιά είναι αυτά τα χαρακτηριστικά, όμως, που θέλαμε να έχει ο επικεφαλής της κοινής μας παράταξης;

Θέλαμε πρώτα απ’ όλα να είναι ένας άνθρωπος νέος, όχι μόνο στα χρόνια αλλά και στις αντιλήψεις.

Θέλαμε να είναι ένας άνθρωπος άφθαρτος που να μην έχει καμία σχέση με αυτό το μνημονιακό συρφετό που τυραννάει κάθε μέρα τη ζωή μας.

Θέλαμε έναν άνθρωπο που η επαγγελματική και η κοινωνική του διαδρομή να είναι διάφανη και να χαρακτηρίζεται από καθαρότητα και να μην έχει κανείς τίποτε να του προσάψει.

Θέλαμε έναν άνθρωπο που να έχει τη γνώση να μπορεί να διαχειριστεί τα πολλά και σύνθετα προβλήματα που έχει ο δήμος.

Θέλαμε όμως κι έναν άνθρωπο που να μπορεί να λειτουργεί δημοκρατικά, συνθετικά, πρώτος μεταξύ ίσων, μακριά από δημαρχοκεντρικά και αρχηγικά πρότυπα.

Θέλαμε όμως πάνω απ’ όλα έναν άνθρωπο που να συμβολίζει αυτό που γίνεται σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Και αυτό κατά τη γνώμη μας είναι μια τεράστια υπέρβαση των παλιών πολιτικών διαχωριστικών γραμμών, μια τεράστια υπέρβαση των πράσινων και των γαλάζιων καφενείων. Σήμερα κάτω απ’ το βάρος της τεράστιας οικονομικής κρίσης συντρίβονται οι διαχωριστικές γραμμές γιατί συντρίβεται η ίδια η κοινωνία. Σήμερα που η μεσαία τάξη εξαφανίζεται, σήμερα που οι εργαζόμενοι βιώνουν τη χειρότερη στιγμή στην ιστορία τους. Σήμερα διαχωρισμός δε γίνεται με το σε τι κόμμα ανήκεις αλλά με το ποιά στάση ζωή επιλέγεις να κρατήσεις πάνω στα προβλήματα.

Σήμερα οι άνθρωποι μετατοπίζονται αναζητώντας την ελπίδα, γι’ αυτή την ελπίδα προσπαθεί να μιλήσει σήμερα η αριστερά.

Έτσι λοιπόν, με πλήρη συνείδηση, πήραμε την ευθύνη που μας αναλογεί, γιατί μας αναλογεί μία ευθύνη ως μία συλλογικότητα και αυτό ισχύει για όλους, να προτείνουμε εδώ ενώπιόν σας, έναν άνθρωπο που αν και είναι έξω από τις κομματικές μας γραμμές, αν και δε βρισκόμαστε στον ίδιο πολιτικό και ιδεολογικό χώρο, μοιραζόμαστε κοινές αντιλήψεις και κοινές αγωνίες. Είμαι πραγματικά στην πολύ ευχάριστη θέση, και ιδιαίτερα περήφανος που εκπροσωπώντας σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ προτείνω για επικεφαλής της δημοτικής μας παράταξης τον αρχιτέκτονα μηχανικό τον Παύλο τον  Μιχαηλίδη (σ.σ. καπέλωμα #3).

Θεωρούμε πως είναι μια υποψηφιότητα που μπορεί να ενώσει όλους όσους σήμερα συμφωνούν και αποδέχονται την ανάγκη να παλέψουμε σ’ ένα τοπικό επίπεδο με ανιδιοτέλεια για την αντιμετώπιση των τοπικών προβλημάτων αυτών που κάνουνε μίζερη τη ζωή μας καθημερινά. Αυτό χαρακτήριζε πάντα τις προτάσεις της αριστεράς όταν κατάφερνε να αφουγκραστεί την κοινωνία, ήταν ενωτικές οι προτάσεις. Σήμερα εμείς λέμε ότι αριστερό είναι ότι ενώνει και όχι ότι μας χωρίζει.

Και ένα τελευταίο. Μας λένε κάποιοι ότι «αργήσατε βρε παιδία, δεν προλαβαίνετε, αφήστε το τώρα, πού να τους φτάσετε τους άλλους;» Όλα αυτά τα λένε με περισσή ιδιοτέλεια οι περισσότεροι από αυτούς που τα λένε. Το μόνο που θέλουνε είναι να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν, να διατηρηθεί το υπάρχον σκηνικό. Ε λοιπόν όχι, τους απαντάμε πως πριν έναν αιώνα περίπου από τώρα αρκέσανε 10 μόνο μέρες για να συγκλονιστεί ο κόσμος και ακόμα συγκλονίζεται. Μέχρι τις εκλογές έχουμε 100 ολόκληρες μέρες για να ταρακουνήσουμε το δήμο της Αλεξανδρούπολης. Μπορούμε. Ενωτικά, δημοκρατικά, ανατρεπτικά, αποφασιστικά, θα νικήσουμε.

Σωτήρης Ζερβογιαννίδης:

Ευχαριστούμε πολύ. Υπάρχει σύμφωνη γνώμη του κ. Μιχαηλίδη, έχει αποδεχθεί την πρόταση. Άλλη πρόταση για κάποιον κύριο, παρακαλώ;

[Παριστάμενος]:

Μια ερώτηση μόνο να κάνω. Έχουν προσκληθεί και άλλα κόμματα να προτείνουν; Είχαμε εδώ εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει έναν επικεφαλής. Έχουν προσκληθεί και τα υπόλοιπα κόμματα της περιοχής μας να προτείνουν επικεφαλής; Ευχαριστώ. Στον κ. Δούκα ρωτάω.

Χρήστος Δούκας:

Απαντούμε ναι.

Σωτήρης Ζερβογιαννίδης:

Μάλιστα. Δεν υπάρχει κάποια άλλη πρόταση να υποθέσω. Παρακαλώ;

Καραδέδος Αλέξανδρος (Αλεξανδρούπολη, αρχιτέκτων μηχανικός, πρώην πρόεδρος συλλόγου αρχιτεκτόνων):

Μια μικρή παρέμβαση. Δεν θα είναι πρόταση, λέγομαι Καραδέδος Αλέξανδρος. Εγώ ακριβώς δεν ήξερα τι ακριβώς συμβαίνει απόψε σε αυτή την αίθουσα, τώρα έχω πλήρη επίγνωση του τι ακριβώς συντελείται απόψε σε αυτόν το χώρο και επειδή μ΄ αρέσει να λέω τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, έτσι έχω μάθει έτσι να λειτουργώ σαν ον πολιτικό, δηλώνω ότι δεν θα συνεχίσω να συμμετέχω στη διαδικασία αυτή, την κατ’ επίφαση δημοκρατική, διότι εμείς απ’ την αρχή συμμετείχαμε γιατί είχαμε την εντύπωση ότι θα είναι κάτι το οποίο δεν θα είναι καπελωμένο από κανένα κόμμα. Εδώ διαπιστώνω μετά λύπης μου ότι υπάρχει ένα καπέλο πάρα πολύ βαθύ, εδώ βλέπω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των παρισταμένων προέρχονται από ένα συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα, προηγήθηκε ήδη μία πρόταση, χωρίς να έχει αυτό καμία μομφή, στον προτεινόμενο ο οποίος μου είναι πολύ συμπαθής, είναι και συνάδελφός μου, δεν θα συμμετέχω στη διαδικασία διότι όλο το πράγμα μου φαίνεται στημένο και είναι έξω από την λογική τη δικιά μου όλα αυτά τα χρόνια.

Χρήστος Δούκας:

Γιώργο, είπες συγκεκριμένα ονόματα, ο Γιώργος ο Καΐσας, ο Χρήστος ο Δούκας, η Ελένη Γκιοκτσέ, ο Νίκος ο Γιαννούλης και ο Κώστας ο Πετρίδης. Είναι κανένας παριστάμενος εδώ; Ο Γιώργος ο Καΐσας.

Γιώργος Καΐσας:

Ευχαριστώ πολύ για την πρόταση, μου την είχανε κάνει πριν από σένα πολλοί. Όπως καταλαβαίνετε, δεν θα το κρύψω, ανήκουμε σε έναν χώρο και οι υποψηφιότητες που μου έχουν προταθεί είναι πάρα πολλές. Σε μία θα συμμετέχω, δεν μπορώ να συμμετέχω σε πολλές. Αυτός είναι ο λόγος, δεν είναι κανένας άλλος. Λοιπόν, έχει δηλαδή, τι να πω…

Σωτήρης Ζερβογιαννίδης:

Οπότε καταλήγουμε σε έναν υποψήφιο.

Λεωνίδας Χέλης:

Ο χώρος μου υποτίθεται ότι καπελώνει αυτή τη μαζική αμεσοδημοκρατική διαδικασία. Για να δούμε λοιπόν. Τι θα προτιμούσατε να κάνουμε; Να έχουμε συμφωνήσει μέσα στο κόμμα μας ότι προτείνουμε τον Κώστα, να μην το πούμε πουθενά και να έρθουμε εδώ πέρα και να αρχίσουμε σαν μηχανάκια να παίρνουμε το λόγο και να λέω «προτείνουμε τον Κώστα», να πάρει το λόγο ο Γιώργος ο σύντροφός μου και να πει «προτείνουμε τον Κώστα». Αυτό θα ήταν δημοκρατικό; Αντιθέτως, επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο, να πάρουμε μία απόφαση, να την εκθέσουμε σε δημόσια διαβούλευση, να πάρουμε την ευθύνη, το τεράστιο ρίσκο που πήραμε, γιατί ήταν ένα πολύ μεγάλο ρίσκο, πήραμε και το κόστος, ανοικτά. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, κύριοι. Όποιος θέλει να θέσει τον εαυτό του στην κρίση του σώματος. Ποιος τον ενοχλεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την ευθύνη που του αναλογεί ως αξιωματική αντιπολίτευση, και πιστεύω και αυριανή κυβέρνηση του τόπου, να έχει πρόταση. Την κρύψαμε από κανέναν (σ.σ. φωνάζει, ανεβαίνει ο τόνος της φωνής του). Αλίμονο δηλαδή, αυτά είναι παρασυναγωγές, αυτά είναι παρασυναγωγές. Σ’ εσάς απευθύνομαι, ναι σ’ εσάς (σ.σ. κατσαδιάζει τον κ. Καραδέδο που του χάλασε… την ομοφωνία της εκδήλωσης…). Αυτά είναι παρασυναγωγές κι εμείς είμαστε ένα δημοκρατικό κόμμα με πλήρη διαφάνεια, πήραμε την ευθύνη των πράξεών μας και θα κριθούμε γι’ αυτό (σ.σ. καπέλωμα #4).

[Παριστάμενος]:

Εδώ δεν είμαστε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Λεωνίδας Χέλης:

Έχεις δίκιο, βεβαίως και δεν είμαστε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως εμείς πήραμε μια πρωτοβουλία για να στηθεί αυτή η παράταξη, συμμετέχουμε συλλογικά εδώ πέρα, όλος ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει (σ.σ. καπέλωμα #5), και πήραμε μια απόφαση και την θέτουμε στην κρίση. Δεν αποφασίσαμε για κανέναν άλλο. Όλα τα άλλα κόμματα, είτε κρύβονται αυτό τον καιρό, είτε λένε “η κεντρική επιτροπή αποφάσισε ότι υποψήφιος είναι ο τάδε”. Όχι. Εδώ. Καταψηφίστε την κύριοι. Ή ακόμα πιο δημοκρατικά και ακόμα πιο όμορφα, φέρτε μια άλλη πρόταση, γιατί δεν μπορώ να ακούω “δεν μου αρέσει ο ένας, δεν μου αρέσει ο άλλος”. Πρέπει να υπάρξει ένας υποψήφιος και σήμερα θα υπάρξει.

Γιώργος Δεμερίδης:

Δε μίλησα για παρασυναγωγές και λυπάμαι που έβαλα δύο κριτήρια τα οποία πρέπει να έχει ο υποψήφιος και κανείς ως τώρα δε μου απάντησε μηδέ εξαιρουμένου του κυρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ το ΣΥΡΙΖΑ το θεώρησα ένα πολύ δημοκρατικό κόμμα που συζητάει. Δε μου απάντησε κανείς για το ΣΔΙΤ. Το πρόσωπο που επιλέξατε είστε σίγουροι ότι με το ΣΔΙΤ είναι αντίθετο; Εσείς το επιλέξατε. Ψάξατε να δείτε αν αυτό το κείμενο….

Χρήστος Δούκας:

Το υπερασπίζεται.

Σωτήρης Ζερβογιαννίδης:

Οπότε ο κ. Μιχαηλίδης αν ήθελε να αποδεχθεί την πρόταση και να τοποθετηθεί.

Παύλος Μιχαηλίδης (Υποψήφιος Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης):

Κατ’ αρχάς καλησπέρα σε όλους σας.

Όντως αυτό που είπε ο Χρήστος ο Δούκας στην αρχή, το ελκυστικό αυτής της προσπάθειας, ήταν η σύνθεση και το τελικό αποτέλεσμα να μπορέσουμε να ακούσουμε όλες τις απόψεις, και χαίρομαι ειδικά και για το Γιώργο το Δεμερίδη ο οποίος κατέθεσε κάποιες ενστάσεις ούτως ώστε να έχω την ευκαιρία να απαντήσω σε αυτές, διότι σήμερα πρέπει να βάλουμε τις βάσεις και οι βάσεις πρέπει να είναι γερές, άρα πρέπει να δοθούνε απαντήσεις σε όσα θέματα τεθήκαν.

Άρα λοιπόν να ξεκινήσουμε και να δώσω τις απαντήσεις μου στο Γιώργο το Δεμερίδη. Ξέρω ότι δεν έχουμε κάτι επί προσωπικού αλλά έχει σαφείς απόψεις και θα πρέπει να απαντήσουμε, έτσι εξάλλου είναι και η ζύμωση, αυτά θα είναι και τα ισχυρά θεμέλια αυτής της προσπάθειας που κάνουμε.,

Κατ’ αρχάς αυτό το κείμενο το πήρα αρχές Δεκεμβρίου στα χέρια μου σε μία πρωταρχική του μορφή, θεωρώ ότι είμαι συνδιαμορφωτής αυτού του κειμένου, έβαλα κι εγώ κάποιες προσωπικές μου απόψεις, βλέπω αρκετές από αυτές οι οποίες πέρασαν στο τελικό κείμενο.

Τώρα, θέλω να θυμίσω στο Γιώργο το Δεμερίδη ότι πριν από οκτώ χρόνια είχαν κατέβει και τότε η Κοινωνία των Πολιτών, ήμουν κι εγώ μέλος μιας άλλης προσπάθειας, πάλι έτσι κινηματικής, αυτοδιοικητικής βάσης, όπου κι εμείς τότε, πολίτες μιας άλλης κοινωνίας των πολιτών, προσπαθήσαμε τότε να κατεβάσουμε ένα αυτοδιοικητικό ψηφοδέλτιο, μια νέα πρόταση. Συναντηθήκαμε τότε, αν και σήμερα απουσιάζουν, ήταν τότε ο Νίκος ο Γιαννούλης, η Ελένη η Γκιοκτσέ, μαζί μου ήταν ο Κυριάκος ο Παναγιώτου, μέλος σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα άτομα, συναντηθήκαμε τότε σε κάποιο ξενοδοχείο με σκοπό να μην πολυδιασπαστεί τότε εκείνη η προσπάθεια που υπήρχε, μια και όσοι ενθυμείστε μια και το αναφέρει ο Γιώργος, πριν από οκτώ χρόνια κατέβηκαν έξι ψηφοδέλτια. Εμείς τότε συναντηθήκαμε με την Κοινωνία των Πολιτών ούτως ώστε να υπάρχει κοινή κάθοδος και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Συμφωνήσαμε τότε σε όλα, στις προτάσεις, στις ιδέες, λυπάμαι που δεν είναι εδώ σήμερα ή ο Νίκος ή η Ελένη, ξέρετε πού διαφωνήσαμε; Πάλι στο ίδιο θέμα, στο θέμα του επικεφαλής. Όχι στο ποιός θα είναι επικεφαλής αλλά ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει επικεφαλής μέχρι και τις τελευταίες ημέρες. Τότε στη συνάντηση τους ρώτησα: “Είναι δυνατόν να ενωθούν δύο ομάδες χωρίς να υπάρχει επικεφαλής;” και αυτή ήταν η μεγάλη μας διαφωνία γιατί τότε  οι άνθρωποι αυτοί συμφώνησαν ότι δεν είναι βασικό το θέμα του επικεφαλής και αποχωρήσανε.

Κάναμε πίσω, δεν κάναμε άλλη προσπάθεια διότι δεν θέλαμε να συμμετέχουμε σε αυτή την διάσπαση διότι το τελικό αποτέλεσμα εκ των προτέρων ήταν γνωστό. Χαίρομαι τότε που κατέβηκαν αυτοί οι άνθρωποι ως “Κοινωνία των Πολιτών» αλλά η δική μου παρουσία δεν κατέχεται από τη ματαιοδοξία του επικεφαλής κάποιου συνδυασμού αν δεν έχει τα συστατικά της νίκης και της ανατροπής. Ειδάλλως δεν θα με ενδιέφερε ποτέ να γίνω επικεφαλής ενός ψηφοδελτίου το οποίο θέλει να καταγράψει μόνο τις δυνάμεις του και να προσφέρει αν θέλετε βήμα σε όλες αυτές τις δημοτικές παρατάξεις που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια.

Τώρα, από κει και πέρα, με μεγάλη μου τιμή αποδέχθηκα την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, εκφρασμένη από έναν εξαιρετικό άνθρωπο, τον γιατρό το Λεωνίδα το Χέλη, και την αποδέχθηκα ακριβώς γι’ αυτό τον συγκεκριμένο λόγο. Γιατί θεώρησα ότι έχει όλες τις προϋποθέσεις.

Επίσης να σας πω και κάτι άλλο, εδώ και μία εβδομάδα έχω εκθέσει τον εαυτό μου στα τοπικά μέσα για να μπορέσω να κριθώ, να κριθεί αυτή η επιλογή η οποία είναι πολύ μεγάλη ευθύνη για ένα κόμμα το οποίο είναι κοντά στην εξουσία, είπα τις απόψεις μου, δεν κρύφτηκα από κανέναν. Θα μπορούσα να έρθω σήμερα χωρίς να έχω μιλήσει καθόλου και να μη γνωρίζετε ποιός είναι ο Παύλος ο Μιχαηλίδης.

Άρα λοιπόν με μεγάλη τιμή ευχαριστώ, και ευχαριστώ και το σώμα που επιλέξατε να είμαι ο επικεφαλής αυτής της προσπάθειας. Από κει και πέρα όμως πρέπει να συνθέσουμε όλες τις απόψεις, και αυτό που είπε ο Γιώργος, ο Χρήστος, ο Μιχάλης και ο Κώστας ο Πανταζίδης.

Κάτι τελευταίο για τον Γιώργο. Το 2006 ακριβώς γιατί αυτές είναι οι προσωπικές μου ιδέες τις οποίες δεν τις έκρυψα, θεωρώντας ότι και το ποδόσφαιρο είναι ένα κύτταρο της τοπικής μας κοινωνίας διαιρημένο με 16 σωματεία σήμερα, χωρίς η Αλεξανδρούπολη να μπορεί να βγει μπροστά και να διεκδικήσει αυτό που της αξίζει και στο χώρο του ποδοσφαίρου, του αθλητισμού γενικότερα, προσπάθησα τότε με πολύ μεγάλο κόστος να υπερασπιστώ μια ομάδα που λεγόταν Ένωση Αλεξανδρούπολης. Συμμετείχα σ’ εκείνη την προσπάθεια, σώσαμε την ομάδα αλλά δυστυχώς  το διαίρει και βασίλευε αυτής της πόλης, η διάσπαση όλων των δυνάμεων, διέλυσε εκείνη την ομάδα αργότερα και σήμερα δεν έχει η Αλεξανδρούπολη, δεν έχει ποδόσφαιρο. Κι όχι μόνο δεν έχει ποδόσφαιρο, κινδυνεύει και το βόλεϊ, και ο Εθνικός, να μη μπορεί να αποτελέσει το φάρο της Αλεξανδρούπολης στον αθλητισμό διότι πάλι, ας πούμε, υπάρχει η πολυδιάσπαση στο ποδόσφαιρο και όλες οι δυνάμεις του Εθνικού δε στηρίζονται πάνω στο βόλεϊ.

Και κάτι τελευταίο. Δεν ήθελα να το αναφέρω αλλά θα το πω στο φίλο το Γιώργο. Το θέμα του ΤΑΙΠΕΔ που λίγο πολύ όλοι μάθατε το τι συνέβη και πώς έγινε η παραχώρηση, ήμουν ο άνθρωπος ο οποίος το βρήκε στο διαδίκτυο το ΦΕΚ και το έδωσε στο Δημήτρη το Σταματάκη στο faros24.gr και το έδωσε στους τοπικούς άρχοντες και από τη δική μου πρωτοβουλία έμαθε η πόλη ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει πάρει το κάμπινγκ. Δε θα ήθελα να το πω αλλά…

Γιώργος Δεμερίδης:

Δεν είπα εγώ για ΤΑΙΠΕΔ!

Παύλος Μιχαηλίδης:

Γιώργο, σε παρακαλώ. Θέλω να σου πω ότι η αγωνία μου για την πόλη ήταν πάντοτε ενεργής και διαχρονική. Δεν θέλω τώρα να περιαυτολογήσω και να πω και άλλα πράγματα απλώς οφείλω, έχω την ανάγκη, χαίρομαι πάρα πολύ που πρέπει να απαντήσω και στο Γιώργο, διότι αυτό είναι το προϊόν αυτής της προσπάθειας, η σύνθεση ούτως ώστε να μπορούμε πάντοτε να απαντάμε, να μην κρυβόμαστε.

Από κει και πέρα θα συμφωνήσω με το Χρήστο το Δούκα ότι πέραν από το θέμα του επικεφαλής, το οποίο θα πρέπει να το προσπεράσουμε άμεσα αλλά ήταν απαραίτητο και σε αυτό δε νομίζω ότι διαφωνούσε κανένας, είναι η συμμετοχή και η στελέχωση με τη φυσική σας παρουσία ενός ψηφοδελτίου ενωτικού, ισχυρού και αυτοδιοικητικού, ενός ψηφοδελτίου το οποίο θα είναι και συνθετικό για να μπορέσει να φέρει και τη νίκη και την ανατροπή στο δήμο.

Πέραν τούτου, πέραν από τη συμμετοχή σας που είναι πάρα πολύ σημαντική, αξία έχει από αύριο να αναζητήσουμε όλες αυτές τις πολιτικές και τις κοινωνικές δυνάμεις να μας στηρίξουνε, να μας δώσουν δύναμη, διότι θέλουμε αυτές τις κοινωνικές δυνάμεις, σήμερα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αύριο θα αναζητήσουμε τις υπόλοιπες τις δυνάμεις, για να μπορέσουμε να έχουμε τη δύναμη να βάλουμε πλάτη σε όλα αυτά που είπε ο Μιχάλης που έρχονται για τους δήμους και συμπλήρωσε ο Κώστας ο Πανταζίδης, που έχουν να κάνουν με το νερό, έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Τώρα η ουσία των θέσεων και των απόψεών μας ποιά θα είναι. Επιχειρείται το τελευταίο διάστημα μια αποπολιτικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών για διάφορους λόγους. Εμείς δε θα πρέπει να συνεισφέρουμε και να συμμετέχουμε σε αυτή την τακτική. Δε θα πρέπει να αντιπαρατεθούμε ως οι καλοί και οι άξιοι απέναντι στους κακούς και τους αντάξιους. Αντιθέτως, χρειαζόμαστε πρόγραμμα το οποίο να απαντά και να αντανακλά όλα τα μεγάλα διλήμματα προσανατολισμού τα οποία προβληματίζουν τον τόπο και τη χώρα. Οι απόψεις μας, το πώς αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη, οι περιβαλλοντικές προτεραιότητες, Γιώργο, η πρόνοια στον πολιτισμό, η κοινωνική [σ.σ. δυσνόητο] είναι εξόχως πολιτικά θέματα, και αυτά θα πρέπει να αναδείξουμε. Ένα βήμα παραπάνω, η σύνθεση ότι μιλάμε για έναν Καλλικρατικό δήμο και η κοινωνία των πολιτών σήμερα απουσιάζει, δεν υπάρχουν μουσουλμάνοι συμπολίτες μας. Τότε που συναντηθήκαμε με την Κοινωνία Των Πολιτών και είχαμε πάει σε ένα ξενοδοχείο 60-70 άτομα και για πρώτη φορά είχα καλέσει φίλους μουσουλμάνους. Δεν τους βλέπω σήμερα, λυπούμαι που δεν βρίσκονται εδώ πέρα, αν έχω την ευθύνη αυτής της προσπάθειας στους πρώτους που θα πάω θα είναι αυτοί οι άνθρωποι διότι τους έχουμε συνηθίσει και με δική τους ευθύνη να είναι μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων, να μη συνδιαμορφώνουν τέτοιες κινήσεις.

Θέλω λοιπόν να στραφώ σε όσους συνδημότες και συνδημότισσες προέρχονται από τα δημοτικά διαμερίσματα Φερών και Τραϊανούπολης, Τραϊανούπολης και Φερών. Πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα ότι αυτή η προσπάθεια θα είναι και αλληλέγγυα και κοντά τους σε ότι επιλογές και αποφάσεις έχουνε και τις δικές τους επιλογές και ότι εμείς πρέπει με κάθε δύναμη να συνδράμουμε ούτως ώστε να έρθει επιτέλους η ανάπτυξη σε αυτές τις περιοχές.

Και τέλος για να κλείσω και να μην μακρηγορώ, κι αν θέλετε να απαντήσω σε οποιονδήποτε θέλει κάτι να ρωτήσει, η νεολαία, τα παιδιά εκεί πέρα που μιλήσανε, θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι η θεμέλια λίθος πάνω στην οποία θα υλοποιήσουμε ότι σχεδιάζουμε, ότι οραματιζόμαστε και ότι θέλουμε γι’ αυτό τον τόπο.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

[σ.σ. Ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία με 1 κατά του κ. Δεμερίδη για την υποψηφιότητα του κ. Μιχαηλίδη – δεν ψήφισαν όλοι οι παριστάμενοι, αρκετοί δεν σήκωσαν το χέρι τους]

Τέλος, εκλέχθηκε Συντονιστική Επιτροπή που θα οδηγήσει την παράταξη στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Σε αυτή ακούστηκαν ότι θα συμμετέχουν τα ακόλουθα ονόματα, χωρίς να αποκλείεται η διεύρυνσή της και από άλλα στελέχη στο μέλλον: Χρήστος Δούκας, Χατζηβασιλειάδου Ελένη, Πανταζίδης Κώστας, Πεϊχαμπέρης, Ζερβογιαννίδης Σωτήρης, Καρνικόβαλης, Αλεξά, Μαλτέζος, Καλεντερίδης Παύλος, Χέλης Λεωνίδας, Πανταζίδης Γιώργος, Μουλούδης.

ΑΝΑ.Σ.Α. Για Την Αλεξπολη Άρθρο Δημοτικές Εκλογές ΣΥΡΙΖΑ