πάμε μπροστά

Κυριακή

2

Μάρτιος 2014

0

ΣΧΟΛΙΑ

Φάκελος Διαχείριση Απορριμμάτων – Σπύρος Δανέλλης (ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ) [Βίντεο]

Δημοσιεύτηκε από , Κατηγορία Αρχεία βίντεο, Διαχείριση Απορριμμάτων, Μεγάλα θέματα δήμου

Σπύρος Δανέλλης (Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ) για Διαχείριση Απορριμμάτων

Σπύρος Δανέλλης (Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ) για Διαχείριση Απορριμμάτων

Παρακολουθείστε απόσπασμα της εκπομπής “Ατζέντα 24” της Δέλτα Τηλεόρασης της 14/11/2013 και ώρα 17:53. Σε αυτήν προσκεκλημμένος είναι ο ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Σπύρος Δανέλλης, μέλος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωκοινοβουλίου (www.sdanellis.gr). Ο κ. Δανέλλης διετέλεσε 8 χρόνια δήμαρχος Χερσονήσου στο Ηράκλειο Κρήτης και ασχολήθηκε με το θέμα της διαχείρισης απορριμάτων στα πλαίσια του πρώτου τότε περιφερειακού σχεδιασμού.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Δανέλλης είπε τα ακόλουθα:

Σπύρος Δανέλλης (Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ) για Διαχείριση Απορριμμάτων στην εκπομπή "Ατζέντα 24"

Σπύρος Δανέλλης (Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ) για Διαχείριση Απορριμμάτων στην εκπομπή “Ατζέντα 24” την 14/11/2013

Η καύση είναι η τελευταία λύση που θα έπρεπε να σκεφτόμαστε γιατί κοστίζει πάρα πολύ και δημιουργεί μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα από έκλυση διοξινών (που μπορούν εύκολα να διαφύγουν) και από την προβληματική διαχείριση της τοξικής τέφρας που απομένει. […] Στις Σκανδιναβικές χώρες, που περπάτησε η καύση, υπάρχουν πανίσχυροι θεσμοί και συνεχές monitoring με εξαιρετικές δυνατότητες ελέγχου και παρατήρησης της κάθε μονάδας καύσης. Σ’ εμάς όλα αυτά είναι μακρυνά, επαφίονται στον πατριωτισμό του καθενός μας. […] Αν ακολουθήσουμε τη διαδικασία της καύσης τότε ξεχνάμε την ανακύκλωση, τη μείωση της παραγωγής απορριμμάτων, την επαναχρησιμοποίηση, και όλες τις βασικές αρχές στην ισχύουσα οδηγία-πλαίσιο για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Δεν μπορούμε να μιλάμε παράλληλα και για μείωση, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και για καύση. […] Η μέθοδος της καύσης εγκαταλείπεται ταχύτατα παγκοσμίως τα τελευταία 2-3 χρόνια γιατί άλλη είναι η στρατηγική επιλογή, να μειώσουμε τα παραγόμενα απορρίμματα, να επαναχρησιμοποιήσουμε ότι μπορούμε να επαναχρησιμοποιήσουμε από αυτά, να ανακυκλώσουμε ότι ανακυκλώνεται και να διαχειριστούμε τα οργανικά μέσα από τη διαδικασία της κομποστοποίησης για τη διαδικασία της επαναχρησιμοποίησής τους. […] Εάν υιοθετούμε την καύση τότε δεσμεύουμε τις επόμενες γενιές να ακολουθήσουν τα πρότυπα κατασπατάλησης πόρων που έχουμε μέχρι σήμερα. […] Με την καύση απορριμμάτων θα δεσμευτούμε για τουλάχιστον 30-50 χρόνια να παράγουμε τα απορρίμματα που έχουν συμφωνηθεί (με ρήτρα), θα έχουμε πρόβλημα να εκπληρώσουμε τη υποχρέωσή μας για τα ποσοστά ανακύκλωσης που έχουμε δεσμευτεί από την οδηγία πλαίσιο. Το εργοστάσιο καύσης είναι σαν ένα θηρίο που θέλει συνεχώς να τρώει,  24 ώρες το 24ωρο για 365 μέρες το χρόνο, χωρίς να πέσει κάτω από συγκεκριμένες θερμοκρασίες η διαδικασία καύσης γιατί παράγονται διοξίνες. […] Τα κόστη ενός εργοστασίου καύσης (κατασκευής και λειτουργίας) είναι πολύ υψηλά. Είναι επένδυση μεγάλης έντασης κεφαλαίου (απαιτούνται πολλά χρήματα για να κατασκευαστεί) και όχι έντασης ανθρωπίνου δυναμικού (δεν δημιουργεί πολλές θέσεις εργασίας). Όσο προσπαθούμε η καύση να μη μολύνει το περιβάλλον η διαδικασία είναι πανάκριβη (φίλτρα, διαδικασίες ελέγχου, κλπ). Αυτά τα κόστη θα επιβαρύνουν τον κάθε δημότη – παραγωγό απορριμμάτων – μέσω των δημοτικών τελών.

Δείτε το βίντεο, εδώ: