άρθρο του κ. Γιάννη Λασκαράκη
εφημερίδα Γνώμη 28/01/2016

Παρακολουθώ την συζήτηση για την καύση των νεκρών, την ίδρυση αποτεφρωτηρίων, την «εξαγωγή» των προς αποτέφρωση σωρών στην Βουλγαρία (δεν μας έφταναν οι εξαγωγές επιχειρήσεων) και την αρνητική αντίδραση της Ιεράς Συνόδου και της πλειοψηφίας των Ιεραρχών. Η γνώμη μου είναι ότι η αντίδραση αυτή είναι τουλάχιστον επιπόλαιη, όταν για να τη δικαιολογήσουν θυμούνται θρησκευτικούς κανόνες. Άραγε ποιους θρησκευτικούς κανόνες ακολουθούν τα Μυστήρια, όπως τα έχουν καταντήσει μερικοί, με τα μπουφεδάκια στον περίβολο του ναού και τους στολισμούς και τα βεγγαλικά; Και οι ερωτήσεις αν θα ανάψουν όλοι οι πολυέλαιοι ή όχι; Και το μάκρος του χαλιού που θα απλωθεί; Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά; Γιατί η εκκλησία δίνει αυτά τα περιθώρια στον πιστό και σηκώνει ανάχωμα για το τελευταίο Μυστήριο που μας αναλογεί; Αν δηλαδή θα παραδώσουμε το σώμα μας στα σκουλήκια ή στις φλόγες; Και αυτό παρά το ότι η Ορθόδοξη εκκλησία έχει ανοιχτά τα μάτια στα ήθη κάθε εποχής και μάλιστα με έναν αέρα ελευθερίας και δημοκρατικότητας. Σε μια πρόσφατη συζήτηση με τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, μου διηγήθηκε την περίπτωση μιας πιστής η οποία είχε εκφράσει την επιθυμία της να δωρίσει το σώμα της, μετά θάνατον, στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης για την εκπαίδευση των φοιτητών. Τον άκουσα με ικανοποίηση να λέει ότι έδωσε την έγκριση του για να ψαλεί η Εξόδιος Ακολουθία επιδεικνύοντας ένα τολμηρό πνεύμα υπέρβασης των αρνητικών στερεότυπων. Και πολύ σωστά τι ωφελιμότερο για το νεκρό σώμα, να προσφερθεί στην επιστήμη της ιατρικής, ώστε οι μέλλοντες θεράποντες της να ενσκήψουν στο μέγα θαύμα του ανθρωπίνου σώματος, για να είναι σε θέση να το θεραπεύουν εν ζωή, κατανικώντας τοιουτοτρόπως τον θάνατον; Να μια άλλη σύγχρονη εκδοχή του «θανάτω θάνατον πατήσας».

Καύση Νεκρών στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία (εφημερίδα ο Χρόνος)

(περισσότερα…)

[…] Σε άλλα νέα τώρα, σε τούτη δω την πόλη που παλιά ήταν ένα ψαροχώρι και τώρα πρωτεύουσα δεν είμαστε τίποτις βλάχοι δευτερότριτοι. Έχουμε πολιτιζμό και γούστο και αποφασιστικότητα κι άμα κάτι δεν μας αρέσει το αλλάζουμε αφθορεί και παραχρήμα. Κι επειδής τα ‘χουμε και καλά με το στράτευμα, αβέλουμε ένα σολντό που θέλει μια 5άρα, εκείνο βουέλει ένα σβουράκι και κάμει το άγαλμα της Δόμνας Βιζβίζη Αγνώριστο, πλην όμως τσαχτερό και να λαμποκοπάει. Στουκάρουν οι γλάροι στις κολώνες σου λέει γιατί τόσο που γυαλίζει ο άγαλμας κι ακτινοβολεί ζαλίζονται, αντραλιάζονται και πέφτουν χαμέ.

Μέτρα τώρα εσύ κάνα μηνάκι και βλέπε να δεις τι έχει να γίνει εκεί πέρα κάτω που θα το πιάσει το άγαλμα η αρμύρα της θαλάσσης και θα γίνει εμπριμέ και θα ‘ναι η κυρά Δόμνα -θεόσχρέστην- σα να φοράει boho μπούρκα κι όλοι θα ρωτάν τι είν’ τούτο το τέρας που εκοτσαρίσθη παραλιακώς.

Διότι, πολεμόχαρη φίλη μου, πώς να γίνει δηλαδής; Δεν είμαστε όλοι για όλα. Κι αν το άγαλμα είχε αυτό το πρασινοκαφέ χρώμα δεν το ‘χε για πλάκα. Ούτε ήτο ο καλλιτέχνης κουλός. ‘Πατίνα’ το λεν εκείνο που ξυσε το σολντό με το σβουράκι και προστάτευε το έργο του από τα στοιχεία της φύσης. Και δεν έπρεπε να βγει από πάνω. Που 1000 φορές να το βαφε με τη λαδομπογιά το έρμο το σολντό, που τόση ώρα το κράζω, αλλά τι φταίει κι αυτό το έρμο; Εντόλες εξετέλεσε και καλώς έπραξε. Αλλουνού είναι το φταίξιμο, μόνο που δεν βλέπω να ‘χει και πολύ όρεξη να το παραδεχτεί θαρρείς κι είναι κακό να πεις κάποιος “Mea culpa”. […]

================

Ο δημοσιογράφος Θανάσης Τσολάκης (a.k.a. Τυπάκος) γράφει τις Ιστορίες του Τυπάκου (σκέψεις, απόψεις και προβληματισμούς στο άπειρο του Διαδικτύου)

Ολόκληρο το χθεσινό σχόλιο του “Τυπάκου”, άκοπο και αμοντάριστο, εδώ.

Μετά από αρκετούς μήνες συνεργασίας (από το Σεπτέμβρη του 2014) ήρθε η ώρα του διαδικτυακού… αποχωρισμού :-) Ο Δημήτρης δε θα συνεχίσει το δύσκολο έργο της απομαγνητοφώνησης για το pamemprosta.org.

Τον ευχαριστώ θερμά για τη μέχρι τώρα συνεργασία και φυσικά το pamemprosta.org θα είναι πάντα ανοικτό σε δημοσίευση άρθρων του ή σε οποιαδήποτε μορφή συνεργασίας όποτε το θελήσει!

Καλή συνέχεια, Δημήτρη! Η δουλειά σου έθεσε νέα, υψηλά στάνταρ στην ιστοσελίδα μας, χωρίς εσένα δύσκολα θα τα κρατήσουμε…

Η προσπάθεια ενημέρωσης συνεχίζεται!

Δημήτρης Τασμαλής, δημοσιογράφος και φίλος!

του Φώτη Κόλλια

Παρά τις καθυστερήσεις στην υπογραφή των συμβάσεων ΣΔΙΤ για τη διαχείριση απορριμμάτων η Ελλάδα βρέθηκε πέρυσι στην τρίτη θέση της Ευρώπης. Υπογράφηκαν επτά συμβάσεις, συνολικού ύψους 456 εκατ. ευρώ. Το παράδειγμα της περιφέρειας Πελοποννήσου.

“Η Ελλάδα ανακάμπτει δυναμικά στη διεθνή αγορά ΣΔΙΤ – στην 3η θέση πανευρωπαϊκά το 2014” (euro2day.gr, 21/1/2015)

Την τρίτη θέση στην Ευρώπη με βάση τις νέες συμβάσεις για έργα μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) κατέκτησε το 2014 η Ελλάδα σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία για τη δραστηριότητα στη συγκεκριμένη αγορά την προηγούμενη χρονιά.

Στη διάρκεια του 2014 έπεσαν οι υπογραφές σε επτά συμβάσεις ΣΔΙΤ, συνολικής αξίας 465 εκατ. ευρώ, ενώ στη διάρκεια της προηγούμενης εξαετίας είχε υπογραφεί μόλις μία σύμβαση ΣΔΙΤ για την κατασκευή πυροσβεστικών σταθμών ανά την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, την πρώτη θέση κατέλαβε και πέρυσι η Βρετανία με 22 νέες συμβάσεις ΣΔΙΤ, ενώ ακολουθεί η Γαλλία με 11 συμβάσεις. Εκτός από την Ελλάδα, την πεντάδα συμπληρώνουν η Ολλανδία και η Γερμανία, με πέντε συμβάσεις εκάστη.

(περισσότερα…)

του Γιάννη Λασκαράκη

Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ, ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΟΥΜΑΧΕΡ…
… και κάποιες προτάσεις για τις προοπτικές που ανοίγονται.

Ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήρθε στην Αλεξανδρούπολη την προπερασμένη Παρασκευή, συνεπής στην υπόσχεσή του προς στους φορείς που τον επισκέφτηκαν στο γραφείο του και ανακοίνωσε την χρηματοδότηση της Περιφερειακής οδού της Αλεξανδρούπολης, αλλά και τον σχεδιασμό του ΟΣΕ για την απομάκρυνση της σιδηροδρομικής γραμμής από την οδό Κωνσταντινουπόλεως.

Πρέπει να σημειωθεί, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, ότι και τα δύο έργα είναι σχεδιασμένα από τον προηγούμενο… αιώνα.

Και ο Περιφερειακός και η απομάκρυνση της σιδηροδρομικής γραμμής, αναφέρονται στα κείμενα του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του 1989, ως προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση του σχεδιασμού που προέβλεπε εκείνο το ΓΠΣ.

Έκτοτε, η απομάκρυνση των γραμμών «έμπλεξε» στα γρανάζια της αναβλητικότητας του ΟΣΕ, που βρήκε και ως πρόσχημα τις αντιδράσεις κάποιων ιδιοκτητών στην περιοχή του Απαλού και του Μαΐστρου, που δεν δέχονταν να περάσει η νέα χάραξη της γραμμής μέσα από τα χωράφια τους.

Ο Περιφερειακός είχε καλύτερη τύχη και αυτό χάρις στην αποτελεσματικότητα της ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε., που αθόρυβα συνέταξε την μελέτη και τον κτηματολογικό πίνακα των απαλλοτριώσεων, οδηγώντας το έργο σε μια ωριμότητα η οποία του προσέδιδε μια ασυναγώνιστη προτεραιότητα, έναντι άλλων διεκδικούμενων έργων στην Περιφέρεια. Διότι το έργο είναι σαφώς περιφερειακής διάστασης και θα έπρεπε να είχε ήδη ενταχθεί στην προηγούμενη προγραμματική περίοδο, στα πλαίσια των «αγαστών» σχέσεων Λαμπάκη και Γιαννακίδη…

(περισσότερα…)

Ο «μεγάλος» Περιφερειακός και η «Ευγενής μας τύφλωσις»*

Άρθρο του Πολιτικού Μηχανικού Γιάννη Λασκαράκη (Εφημερίδα Η Γνώμη)

Μεγάλος Περιφερειακός Αλεξανδρούπολης (Εφημερίδα Η Γνώμη)

Παρακολουθώντας την συζήτηση στα ΜΜΕ για την κατασκευή του Περιφερειακού της Αλεξανδρούπολης, με καταλαμβάνει μελαγχολία και απαισιοδοξία για το μέλλον αυτής της περιοχής. Κατ’ αρχήν υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση, ως προς την ονομασία και τη σημασία του σημαντικού αυτού δρόμου: Δεν υπάρχει μεγάλος και μικρός περιφερειακός.

Αυτό που καλούμε «μικρό περιφερειακό» και που σήμερα κατασκευάζεται ο δυτικός του κλάδος, είναι ένας εσωτερικός αστικός συλλεκτικός δακτύλιος, ο οποίος έχει σκοπό να συλλέξει την κυκλοφορία στην περιφέρεια της πόλης και να την διοχετεύσει σε κέντρα εντός του αστικού ιστού, συνδέοντας μεταξύ τους συνοικίες, σχολικά, εμπορικά, διοικητικά, πολιτιστικά, αθλητικά κέντρα κλπ. Ο δακτύλιος αυτός, πλάτους 14-18 μέτρων, διασταυρώνεται με όλους τους άλλους πρωτεύοντες και δευτερεύοντες δρόμους της πόλης, διαθέτει πεζοδρόμια και διαβάσεις πεζών, δέχεται λεωφορεία και στάσεις της αστικής συγκοινωνίας, εξυπηρετεί σπίτια και καταστήματα που βρίσκονται στις δυο πλευρές του.

Αντιθέτως ο περιφερειακός είναι ένας δρόμος εκτός κατοικημένης περιοχής (π.χ. περιφερειακός Θεσσαλονίκης), είναι διπλής κυκλοφορίας, με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση, με νησίδα στην μέση και με συνολικό πλάτος από 28-40 μέτρα. Δεν διασταυρώνεται χωρίς σηματοδοτημένους κόμβους με άλλους δρόμους και δεν εξυπηρετεί άμεσα κατοικίες και καταστήματα, παρά μόνο διά μέσου service roads (παράπλευρους δρόμους). Σκοπός του βέβαια είναι η παράκαμψη του κέντρου, με μεγάλες σχετικά ταχύτητες και με ασφάλεια.

(περισσότερα…)

[Άρθρο της Κικής Ηπειρώτου
στην εφημερίδα “Η Γνώμη” της Πέμπτης 9/10/2014]

Νέες μειώσεις σκέφτεται η κυβέρνηση με αφορμή το νέο μισθολόγιο – Την ίδια  στιγμή, σε πόλη της Ιταλίας, με πληθυσμό περίπου 60.000 κατοίκους, ο δήμαρχος λαμβάνει καθαρό μισθό 1.100 ευρώ…

Το θέμα νέων περικοπών στις αντιμισθίες των αιρετών έχουν πέσει, σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης. Οι περικοπές που είχαν γίνει από τις αρχές του 2013 μπορεί να ήταν γενναίες, ωστόσο φαίνεται πως οι ελεγκτές της τρόικας θεωρούν πως υπάρχουν περιθώρια νέων μειώσεων. Η εκκίνηση των πρωτοδιοριζόμενων στο δημόσιο από την ίδια μισθολογική αφετηρία με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, μαζί με την εξίσωση μισθών υπαλλήλων με τα ίδια προσόντα, τη διεύρυνση της μισθολογικής διαφοράς ανάμεσα στους υπαλλήλους με υψηλά προσόντα και τους απόφοιτους δημοτικού και λυκείου, τις περικοπές στις αντιμισθίες των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς επίσης τον περιορισμό ή και την κατάργηση των μη μισθολογικών παροχών, αποτελούν τον κορμό των αλλαγών στο νέο μισθολόγιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση.

Οι σημερινές αντιμισθίες

Tο 2013 μέσα σε όλες τις αλλαγές που έφερε έθεσε και νέα δεδομένα στις αμοιβές των αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης:

• Μειώθηκε κατά 50% η αντιμισθία των προέδρων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, η οποία αποσυνδέεται πλέον από αυτήν των δημάρχων και των περιφερειαρχών.
• Καταργήθηκαν πλήρως από την 1/1/2013 οι αποζημιώσεις των μελών των Δημοτικών Συμβουλίων και κάθε είδους επιτροπών δημοτικών συμβουλίων για τη συμμετοχή τους στις σχετικές συνεδριάσεις.

Έτσι, ενδεικτικά, στο δήμο Αλεξανδρούπολης, με τους περίπου 70.000 κατοίκους, ο δήμαρχος λαμβάνει αντιμισθία 3.420 ευρώ, οι αντιδήμαρχοι 1.710 ευρώ, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου 720, ενώ ο Περιφερειάρχης ΑΜΘ 4.275 ευρώ και οι Αντιπεριφερειάρχες 3.206 ευρώ.

Αναλυτικά, οι αντιμισθίες που ισχύουν σήμερα είναι:

Info

Σε μία συμβολική κίνηση είχαν προχωρήσει τον Φεβρουάριο του 2012 δύο δήμαρχοι από πόλεις της Νότιας Ιταλίας, δηλώνοντας ότι προσφέρουν τους μισθούς τους υπέρ του ελληνικού λαού, ως δείγμα συμπαράστασης λόγω κρίσης.

Ο ένας εκ των δυο, ο Μάρκο Γκάλντι ήταν δήμαρχος στην πόλη Κάβα ντε Τιρένι που βρίσκεται κοντά στη Νάπολη και έχει περίπου 60.000 κατοίκους. Ο μισθός του; Δεν ξεπερνούσε τα 1.100 ευρώ το μήνα…

===============

ΣΧΟΛΙΟ pamemprosta.org

Μακάρι το θέμα που άνοιξε η Κική Ηπειρώτου να το συνεχίσει η δημοτική αρχή ή/και η αντιπολίτευση. Να δημοσιευτούν άμεσα λίστες με τις αμοιβές όλων των αιρετών στα πόστα που τους έχουν ανατεθεί καθώς και τα ποσά που ατομικές επιχειρήσεις αρκετών εισπράττουν από το δήμο κάθε χρόνο, ανεξαρτήτως ποσού ή θέσης τους (να συμπεριλαμβάνονται αιρετοί ακόμα και στις θέσεις προέδρων τοπικών κοινοτήτων καθώς και μέλη της οικογένειάς τους – σύζυγοι και συγγενείς πρώτου βαθμού). Να δημοσιοποιηθούν οι μεικτές και καθαρές αμοιβές προέδρων και αντιπροέδρων Δ.Σ. νομικών προσώπων και Α.Ε. του δήμου καθώς και οι αμοιβές των μελών των διοικητικών συμβουλίων τους για τις συνεδριάσεις τους (στα οποία συμμετέχουν και δημότες). Μία λίστα συγκεντρωτική η οποία να ενημερώνεται κάθε χρόνο και να δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του δήμου.

(περισσότερα…)

[Άρθρο του Γιάννη Λασκαράκη,
ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου του δήμου Αλεξανδρούπολης]

Συμπληρώνονται σήμερα 45 χρόνια από την εγκαθίδρυση της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα. Μόνο όσοι είναι πάνω από 55- 60 ετών μπορούν να έχουν μια συνειδητή ανάμνηση από τα 7,5 μαύρα χρόνια εκείνης της σκοτεινής περιόδου, που στέρησε τις δημοκρατικές ελευθερίες εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά έστειλε στα ξερονήσια, στα βασανιστήρια και στην εξορία χιλιάδες άλλους. Άγνωστος παραμένει ο αριθμός των πολιτών που πλήρωσαν με τη ζωή τους το πραξικόπημα και την αντίσταση στο καθεστώς της χούντας.

(περισσότερα…)