Άρθρο του Aaron C.Davis για την εφημερίδα Washington Post (Σάββατο 27 Ιουνίου, 2015 10:00 BST) (μετάφραση: pamemprosta.org με τη βοήθεια του… Google Translate)

Η πτώση των τιμών του πετρελαίου, το ισχυρό δολάριο και η αποδυναμωμένη κινεζική οικονομία συνδυάζονται και κάνουν την παγκόσμια βιομηχανία της ανακύκλωσης λιγότερο κερδοφόρα από ποτέ.

Η Ουάσινγκτον και άλλες τοπικές αρχές πληρώνουν για να απαλλαγούν από προϊόντα που κάποτε τους απέδιδαν ένα κέρδος (Φωτογραφία του Ricky Carioti/The Washington Post)

Χωμένο μέσα στο δάσος, 50 χιλιόμετρα βόρεια της Ουάσιγκτον, βρίσκεται ένα εργοστάσιο γεμάτο με μηχανές που καταβροχθίζουν την ενέργεια και που μπορούν να κάνουν ευτυχισμένο ακόμη και ένα περιβαλλοντολόγο – γιγάντιοι ιμάντες μεταφοράς, διαλογής και θραυστήρες αποτρέπουν κάθε μέρα χιλιάδες τόνους χαρτιού, πλαστικού και άλλων ανακυκλώσιμων υλικών από το να αποτεθούν σε χώρους υγειονομικής ταφής. Η 24ωρη λειτουργία είναι ένα σημάδι ότι μετά από τρεις δεκαετίες προσπαθειών, η κουλτούρα ανακύκλωσης του πεζοδρομίου έχει ριζώσει σε πόλεις και νομούς σε όλες τις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη δεν είναι μία ευτυχισμένη περιοχή…

Η ανακύκλωση, αν και αποτέλεσε κερδοφόρα επιχείρηση για τις πόλεις και για τους ιδιώτες επιχειρηματίες στο παρελθόν, τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε μια επιχείρηση που απορροφά χρήματα. Η περιφέρεια της Κολούμπια στη Βαλτιμόρη και πολλές ενδιάμεσες κομητείες συνεισφέρουν ετησίως σε αυτή εκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν μια από τις πιο πολυσύχναστες εγκαταστάσεις της χώρας – αλλά αυτή εξακολουθεί να χάνει χρήματα. Στην πραγματικότητα, σε ολόκληρη τη χώρα σχεδόν κάθε παρόμοια εγκατάσταση λειτουργεί με ζημιές. Η εταιρεία Waste Management Inc. (σ.σ. μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες ανακύκλωσης, αποκομιδής και διαχείρισης απορριμμάτων της Βόρειας Αμερικής) και άλλοι ανακυκλωτές λένε ότι περισσότεροι από 2.000 δήμοι της χώρας πληρώνουν για να διαθέσουν τα ανακυκλώσιμα υλικά τους, αντί για να συμβαίνει το αντίστροφο.

(περισσότερα…)