από την κοινότητα
“ΝΑΙ Έβρος“ (*)

Μένουμε Ελλάδα, Μένουμε Ευρώπη – ΝΑΙ Έβρος (Δημοψήφισμα Κυριακής 5/7/2015) (πηγή: ΝΑΙ Έβρος)

1.  Δεν έχω χρήματα στη τράπεζα και δεν με νοιάζει αν θα έχουμε ευρώ ή δραχμή.

Η δραχμή δεν σου εξασφαλίζει ότι θα αποκτήσεις χρήματα, σου εξασφαλίζει όμως ότι θα ζεις σε ένα αδύναμο χρεοκοπημένο κράτος, παρία της Ευρώπης, που θα χρωστάει σε όλα τα άλλα κράτη του πλανήτη μέσω του ΔΝΤ και σε όλα τα κράτη της ευρωζώνης μέσω των δανείων που έχουμε πάρει. Οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι είναι όσοι έχουν χρήματα, τα έχουν βγάλει σε ξένες τράπεζες και περιμένουν την υποτιμημένη δραχμή για να αγοράσουν κοψοχρονιά περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων.

2. Αντιστεκόμαστε στο πολιτικό αδιέξοδο και στον εκβιασμό. Δεν μας αρέσει να μας εκβιάζουν. Δεν θα κάνουμε ό,τι μας πούνε οι άλλοι.

Και η ψήφος στο ΝΑΙ δική μας επιλογή είναι, δεν θα είναι κανείς μαζί μας στην κάλπη. Με την ψήφο μας στο ΝΑΙ επιβεβαιώνουμε την επιθυμία μας να είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να έχουμε ως νόμισμά μας το ευρώ. Με μία τέτοια ισχυρή λαϊκή ετυμηγορία, η Ελλάδα θα μπορέσει να εξασφαλίσει μία συμφωνία όσο το δυνατόν καλύτερη. Δεν θα είναι η συμφωνία που τίθεται στο δημοψήφισμα – αυτό το έχουν ξεκαθαρίσει ήδη από την Κυριακή οι εταίροι μας, τα κείμενα του δημοψηφίσματος είναι ενδιάμεσα στάδια των διαπραγματεύσεων που έχουν αλλάξει. Για παράδειγμα, ο ΦΠΑ στον τουρισμό ΔΕ θα αυξηθεί. Η ουσία του ερωτήματος σήμερα –μετά και την χρεοκοπία- είναι απλή. Θέλουμε ή όχι μια συμφωνία; Όποιος λέει όχι δεν στέλνει το μήνυμα στην Ευρώπη ότι δεν θέλει συμφωνία. Συνεπώς τοποθετείται εκ των πραγμάτων υπέρ της δραχμής.

(περισσότερα…)

άρθρο του Γιώργου Ρουμελιώτη

1. «Φοβάμαι… Αυτή η κυβέρνηση είναι ευθυνόφοβη και ασυνεπής. Με το δημοψήφισμα έριξε το μπαλάκι στο λαό για να φύγει η ευθύνη από πάνω της. Εμείς για άλλα την ψηφίσαμε κι αυτή μας οδηγεί στην καταστροφή»

Όταν εκλέγεται μια κυβέρνηση, δεν έχει απεριόριστη εξουσία. Για την ακρίβεια, δεν έχει καν εξουσία. Την εξουσία την έχει ο λαός και με την ψήφο του δίνει στην κυβέρνηση μια συγκεκριμένη εντολή, την οποία αυτή καλείται να υπηρετήσει και να υλοποιήσει. Η εντολή που πήρε λοιπόν η κυβέρνηση από τον λαό ήταν να διαπραγματευτεί σκληρά για την επίτευξη μιας καλύτερης συμφωνίας, χωρίς όμως να ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές του προγράμματος της Θεσσαλονίκης αλλά και χωρίς να πάει στη ρήξη και να διακινδυνεύσει μια ενδεχόμενη έξοδο της χώρας μας από το ευρώ. Μετά από 5 μήνες  σκληρών διαπραγματεύσεων, βρέθηκε να πατάει επάνω στις κόκκινες γραμμές της (μερικές μάλιστα τις τσαλαπάτησε κιόλας), απόδειξη ότι υποχώρησε όσο περισσότερο μπορούσε στο πλαίσιο που της επέτρεπε ο λαός. Αντί να επέλθει όμως συμφωνία, επήλθε το εκβιαστικό τελεσίγραφο που όλοι γνωρίζουμε. Η κυβέρνηση δεν είχε εντολή από το λαό, ούτε να το αποδεχθεί ούτε να το απορρίψει. Γι αυτό και πολύ σωστά, έντιμα, υπεύθυνα και δημοκρατικά παραχώρησε το δικαίωμα της απόφασης αυτής στον ίδιο το λαό.

(περισσότερα…)