Ἐγώ εἰμι γῆ καὶ σποδός [άρθρο για την καύση νεκρών]
Δημοσιεύτηκε από πάμε μπροστά, Κατηγορία Αρθρογραφία, Δημοσιεύματα, Δημοσιογράφων, Εφημερίδες, Η Γνώμη, Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών Και Οστών Νεκρών, Λασκαράκη Γιάννη, Μεγάλα θέματα δήμου
άρθρο του κ. Γιάννη Λασκαράκη
εφημερίδα Γνώμη 28/01/2016
Παρακολουθώ την συζήτηση για την καύση των νεκρών, την ίδρυση αποτεφρωτηρίων, την «εξαγωγή» των προς αποτέφρωση σωρών στην Βουλγαρία (δεν μας έφταναν οι εξαγωγές επιχειρήσεων) και την αρνητική αντίδραση της Ιεράς Συνόδου και της πλειοψηφίας των Ιεραρχών. Η γνώμη μου είναι ότι η αντίδραση αυτή είναι τουλάχιστον επιπόλαιη, όταν για να τη δικαιολογήσουν θυμούνται θρησκευτικούς κανόνες. Άραγε ποιους θρησκευτικούς κανόνες ακολουθούν τα Μυστήρια, όπως τα έχουν καταντήσει μερικοί, με τα μπουφεδάκια στον περίβολο του ναού και τους στολισμούς και τα βεγγαλικά; Και οι ερωτήσεις αν θα ανάψουν όλοι οι πολυέλαιοι ή όχι; Και το μάκρος του χαλιού που θα απλωθεί; Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά; Γιατί η εκκλησία δίνει αυτά τα περιθώρια στον πιστό και σηκώνει ανάχωμα για το τελευταίο Μυστήριο που μας αναλογεί; Αν δηλαδή θα παραδώσουμε το σώμα μας στα σκουλήκια ή στις φλόγες; Και αυτό παρά το ότι η Ορθόδοξη εκκλησία έχει ανοιχτά τα μάτια στα ήθη κάθε εποχής και μάλιστα με έναν αέρα ελευθερίας και δημοκρατικότητας. Σε μια πρόσφατη συζήτηση με τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, μου διηγήθηκε την περίπτωση μιας πιστής η οποία είχε εκφράσει την επιθυμία της να δωρίσει το σώμα της, μετά θάνατον, στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης για την εκπαίδευση των φοιτητών. Τον άκουσα με ικανοποίηση να λέει ότι έδωσε την έγκριση του για να ψαλεί η Εξόδιος Ακολουθία επιδεικνύοντας ένα τολμηρό πνεύμα υπέρβασης των αρνητικών στερεότυπων. Και πολύ σωστά τι ωφελιμότερο για το νεκρό σώμα, να προσφερθεί στην επιστήμη της ιατρικής, ώστε οι μέλλοντες θεράποντες της να ενσκήψουν στο μέγα θαύμα του ανθρωπίνου σώματος, για να είναι σε θέση να το θεραπεύουν εν ζωή, κατανικώντας τοιουτοτρόπως τον θάνατον; Να μια άλλη σύγχρονη εκδοχή του «θανάτω θάνατον πατήσας».